مدیریت آبیاری پسته و شناسایی مناطق دارای تنش خشکی با استفاده معادله بیلان انرژی سطح

تنش خشکی یکی از عوامل استرس زای غالب در مناطق خشک و نیمه خشک مانند ایران می باشد که عملکرد محصول را کاهش می دهد. با توجه به تاثیر تبخیر بر دمای سطح زمین، داده‌های سنجش از راه دور حرارتی اطلاعات ارزشمندی در مورد وضعیت آبیاری، رطوبت و تنش خشکی محصول ارائه می‌دهند. هدف از پژوهش حاضر تعیین مناطق و درختان پسته تحت تنش خشکی و کم آبیاری با استفاده از الگوریتم سبال و رویکرد فائو kc-ndvi در یک مزرعه مطالعاتی در منطقه صوغان استان کرمان می باشد. بدین منظور در ابتدا تبخیر و تعرق روزانه در 28 تاریخ گذر ماهواره لندست 8 در سال 1399 از مزرعه مورد مطالعه محاسبه شد. سپس تبخیر و تعرق تجمعی در دوره های 15 روزه فنولوژی پسته و کل یک دوره رشد سالانه بدست آمد. تبخیر و تعرق استاندارد نیز به روش فائو 56 و با استفاده از رابطه kc-ndvi بدست آمد و به عنوان استانداردی برای مقایسه تبخیر و تعرق واقعی سبال در نظر گرفته شد. بر اساس نتایج، میانگین تبخیر و تعرق واقعی و استاندارد در سطح مزرعه به ترتیب 546 و 612 میلی متر در دوره 1 فروردین تا 30 آبان می باشد. در نتیجه به طور میانگین در سطح مزرعه مطالعاتی شرایط تنش خشکی وجود دارد. بر اساس نتایج، قسمت های شمال شرقی مزرعه دارای کمترین میزان تنش خشکی و قسمت های غربی و شمال غربی مزرعه بالاترین میزان تنش خشکی در دوره رشد سال 1399 را دارا می باشند. بنابراین این موضوع نشان می دهد برنامه آبیاری در قسمت های غربی و شمال غربی مزرعه باید اصلاح گردد.