بررسی تحلیلی قابلیت سری آببندان‌های نوار ساحلی در تعادل‌بخشی آب‌های زیرزمینی

آب شیرین مایه حیات است. یکی از عواملی که باعث در خطر افتادن بزرگترین منبع آب‌های شیرین می‌شود، پیشروی آب‌های شور بر اثر برداشت بی‌رویه از آب‌های زیرزمینی است؛ که این پیشروی عواقب بسیار بدی در کشاورزی پایدار، محیط زیست، صنعت، بهداشت، تامین آب شرب و... خواهد داشت. تعادل بخشی می‌تواند یکی از بهترین راه‌ها برای مدیریت پیشروی آب شور و کنترل کمی و کیفی آبخوان‌های ساحلی‌ باشد؛ که در منطقه‌ی مورد نظر این تعادل بخشی و تغذیه آب‌های زیرزمینی توسط آببندان‌های منطقه که با چالش‌های مختلفی در آبگیری‌ و لایروبی وسایر عوامل اجتاعی روبه‌رو است، صورت می‌گیرد. البته قطار پیشرفت علم و تکنولوژی در زمینه‌ی علوم و مهندسی آب، به سوی بهره‌برداری با راندمان بالایی از آب‌های شور در حرکت است؛ اما می‌توان با مدیریت درست ‌در کنترل و ذخیره آب‌های سطحی، برداشت درست از آب‌های زیرزمینی منطقه و الگوی کشت مناسب منطقه، از صرف هزینه در اجرای پروژه‌های بسیار بزرگ جهت بهره‌برداری از آب‌های شور جلوگیری کرد.