بررسی تاثیر تنش خشکی و سطوح مختلف نانوذرات سیلیسیم و سلنیوم بر میزان کاتالاز و کلسیم توت‌فرنگی رقم آلبیون در کشت گلخانه‌ای (fragaria x ananassa var albion)

خشکی از مهمترین عوامل تنش‌زای محیطی در جهان مخصوصا در مناطق خشک و نیمه‌خشک می‌باشد که تولید محصولات کشاورزی را تحت تاثیر قرار داده و باعث کاهش آن می‌شود. به‌منظور بررسی تاثیر سطوح مختلف نانوذرات سیلیسیم و سلنیوم بر رتگیزه های فتوسنتزی توت‌فرنگی رقم آلبیون در سال 1396 به‌صورت کشت گلدانی در درون گلخانه و در شرایط آب و هوایی شهرستان مریوان به اجرا درآمد. این آزمایش به صورت فاکتوریل بر پایه طرح کاملا تصادفی به صورت محلول‌پاشی با سه غلظت تیمار نانوسیلیسیم (75 و 50 ،25 پی‌پی‌ام) و سه غلظت نانوسلنیوم (75 و 50 ،25 پی‌پی‌ام) و یک تیمار شاهد (آب مقطر) در 3 تکرار (هر تکرار سه گلدان) در گلخانه انجام شد. برای اعمال تیمار خشکی نیز در این آزمایش فاکتورهای آزمایش شامل 3 سطح تنش رطوبتی (آبیاری در تخلیه رطوبتی خاک به مقادیر30، 60 و 90 درصد (به‌عنوان شاهد) رطوبت ظرفیت مزرعه‌ای) بود. محلول‌پاشی گلدان‌ها در اواسط اردیبهشت ماه و بعد از استقرار کامل بوته‌های توت‌فرنگی هر 14 روز یکبار انجام شد. نتایج بدست آمده از این آزمایش نشان داد که تنش خشکی و تیمارهای تعدیل‌کننده نانوسیلیسیم و نانو سلنیوم بر کلسیم و آنزیم کاتالاز در سطح یک درصد اثر معنی‌داری داشتند می‌توان نتیجه گرفت سلنیوم در شرایط آبیاری نرمال بسته به غلظت می‌تواند اثرات متفاوتی داشته باشد.