بررسی تاثیر عدد فرود بر حداکثر عمق آبشستگی سدهای شکافدار در حضور واریزه ‎ها

سدهای کنترلی شکافدار، سازه‎هایی از نوع باز هستند که برای کاهش خطرات جریان‎های واریزه‎ای با محدود کردن جریان و تضعیف انرژی جنبشی مورد استفاده قرار می‎گیرند. پایداری سدهای کنترلی شکافدار به شدت تحت تاثیر فرآیندهای آبشستگی موضعی می‎باشد. به‎طوری که اگر حداکثر عمق آبشستگی به اندازه کافی در نظر گرفته نشود، می‎تواند باعث تخریب و شکست سد شکاف‎دار شود. پارامترهای زیادی بر آبشستگی موضعی سد شکافدار موثر می‎باشند. یکی از این پارامترها عدد فرود می‎باشد. در این تحقیق به بررسی آزمایشگاهی تاثیر عدد فرود جریان بر حداکثر عمق آبشستگی در حضور واریزه‎های با اشکال مختلف پرداخته شده است. آزمایش‎ها در آزمایشگاه تحقیقاتی هیدرولیک و سازه‎های آبی بخش مهندسی آب دانشگاه شهید باهنر کرمان انجام شد. نتایج نشان داد که افزایش عدد فرود موجب افزایش سرعت جریان و تنش برشی وارده بر بستر و به تبع آن باعث افزایش حداکثر عمق آبشستگی موضعی اطراف پایه های سد شکافدار می‎شود. به طوری که با افزایش عدد فرود از 19/0 به 22/0 و از 22/0 به 24/0، حداکثر عمق آب‎شستگی به‎ترتیب 97/9 و 8 درصد در حضور واریزه‎ها افزایش پیدا می‎کند.