بررسی تاثیر سطوح مختلف نانوذرات سیلیسیم و سلنیوم بر رنگیزه های فتوسنتری توت‌فرنگی رقم آلبیون در کشت گلخانه‌ای (fragaria x ananassa var albion) تخت تنش خشکی

خشکی از مهمترین عوامل تنش‌زای محیطی در جهان مخصوصا در مناطق خشک و نیمه‌خشک می‌باشد که تولید محصولات کشاورزی را تحت تاثیر قرار داده و باعث کاهش آن می‌شود. به‌منظور بررسی تاثیر سطوح مختلف نانوذرات سیلیسیم و سلنیوم بر رتگیزه های فتوسنتزی توت‌فرنگی رقم آلبیون در سال 1396 به‌صورت کشت گلدانی در درون گلخانه و در شرایط آب و هوایی شهرستان مریوان به اجرا درآمد. این آزمایش به صورت فاکتوریل بر پایه طرح کاملا تصادفی به صورت محلول‌پاشی با سه غلظت تیمار نانوسیلیسیم (75 و 50 ،25 پی‌پی‌ام) و سه غلظت نانوسلنیوم (75 و 50 ،25 پی‌پی‌ام) و یک تیمار شاهد (آب مقطر) در 3 تکرار (هر تکرار سه گلدان) در گلخانه انجام شد. برای اعمال تیمار خشکی نیز در این آزمایش فاکتورهای آزمایش شامل 3 سطح تنش رطوبتی (آبیاری در تخلیه رطوبتی خاک به مقادیر30، 60 و 90 درصد (به‌عنوان شاهد) رطوبت ظرفیت مزرعه‌ای) بود. محلول‌پاشی گلدان‌ها در اواسط اردیبهشت ماه و بعد از استقرار کامل بوته‌های توت‌فرنگی هر 14 روز یکبار انجام شد. یک هفته بعد از آخرین زمان محلول‌پاشی رنگیزه‌های فتوسنتزی اندازه‌گیری شد. نتایج بدست آمده از این آزمایش نشان داد که تنش خشکی و تیمارهای تعدیل‌کننده نانوسیلیسیم و نانو سلنیوم بر کلروفیل a، b و کل در سطح یک درصد اثر معنی‌داری داشتند می‌توان نتیجه گرفت سلنیوم در شرایط آبیاری نرمال بسته به غلظت می‌تواند اثرات متفاوتی داشته باشد.