کاهش حجم باطله های منگنز و ایجاد ارزش افزوده برای آنها با استفاده از روش لیچینگ

در جهان امروز با کاهش منابع معدنی نیاز مبرمی به بازنگری در ارزش باطله های معدنی و صنعتی به چشم می خورد. لزوم بررسی روش های ایجاد ارزش افزوده برای باطله های معدنی باعث شد که در این مقاله به استفاده باطله ها و منابع کم عیار منگنز با هدف ایجاد ارزش افزوده و کاهش حجم باطله ها پرداخته شود. در این پژوهش به بررسی لیچینگ سولفیدی و کلریدی منگنز در حضور 3 احیاکننده مختلف (اگزالیک اسید، هیدروژن پراکسید و پودر آهن) با هدف استفاده از منابع کم عیار (معدنی، صنعتی و باطری ها) پرداخته شده است. با بررسی های بعمل آمده، بهترین شرایط لیچ در مصرف اسید سولفوریک cc 5 و هیدروژن پراکسید cc 8 برای انحلال gr 20 از سنگ معدن کم عیار منگنز (باطله معدنی) با نسبت جامد 10 درصد و در دمای 30 درجه به مدت 5/2 ساعت تعیین شد که در آن مقدار انحلال وزنی ماده معدنی 19 درصد، مقدار بازیابی منگنز به 19/93 و بازیابی آهن به 8/8 درصد در محلول رسید. در بهترین شرایط استفاده از اسید هیدروکلریک با احیا کننده های انتخاب شده، بازیابی منگنز به 84 درصد رسید. عملکرد اسید اگزالیک در محیط اسیدی با اسید سولفوریک نیز بسیار مناسب بود به طوری که در شرایط در شرایط اسید سولفوریک m 2، اسید اگزالیک gr 3/3 و در صد جامد 10 درصد و مدت زمان 5/2 ساعت در دمای 85 درجه سانتی گراد میزان انحلال به 17 درصد رسید. با این روش می توان با انحلال منگنز از منابع کم ارزش و باطله و ترسیب آن در مراحل بعد به ایجاد ارزش افزوده از منابع باطله منگنز کمک کرد و باعث کاهش میزان باطله های این ماده معدنی و صنعتی شد.