رویکرد انباشت باطله درون معدنی راهکاری برای مقابله با اثرات مخرب معدنکاری سطحی

امروزه نیاز بشر به مواد اولیه معدنکاری را به امری مهم تبدیل کرده است. در معدنکاری به روش سطحی خصوصاً در معادن روباز باطله برداری اجتناب‌ناپذیر است. این باطله‌ها باید در محلی انباشت شوند که به‌طور مرسوم در خارج از کاواک است. این باطله برداری علاوه‌برآن که هزینه زیادی را به معدن تحمیل می‌کند می‌تواند مشکلات زیست‌محیطی جبران‌ناپذیری نظیر زهاب اسیدی معدن را ایجاد کند. عملیات معدن روباز بر محیط اطراف خود ازنظر چشم‌انداز و اکوسیستم‌های محلی تاثیر می‌گذارد. انباشتگاه‌های خارجی باطله فضای قابل‌توجهی را اشغال کرده و همچنین شامل هزینه‌های بازسازی پس از پایان بهره‌برداری می‌شود. انباشت درون کاواک یا انباشت درون معدنی باطله‌ها ازجمله روش‌های کارآمد به جهت کاهش جابه‌جایی باطله و کاهش اثرات مخرب آن است. این رویکرد برای ذخایر لایه ای مثل زغال رایج است اما برای ذخایر فلزی توده ای با استخراج روباز به صورت پله کانی چند سالی است که مطرح شده است.در این مقاله پس از معرفی انواع انباشت باطله و شیوه اجرایی انباشت درونی، به پیشینه انباشت درونی، مزایا و معایب، معرفی و چگونگی تاثیر دو عامل شیب و طول ذخیره بر میزان انباشت درونی پرداخته‌شده است. همچنین در این تحقیق به کمک نرم افزار autocad به تحلیل هندسی دوبعدی این دو عامل پرداخته شد که عامل شیب به علت تاثیر بیشتر بر میزان انباشت درونی و قابلیت اجرای این رویکرد، حساس تر از طول ذخیره بدست آمد. بررسی ها حاکی از آن است که در صورت وجود شرایط برای معادن فلزی غیرلایه ای، اجرای انباشت درون معدنی باطله ها امکان پذیر است.