مروری بر روش‌های نوین و استانداردهای زیست محیطی جهت کاهش آلاینده‌ها در موتورهای بنزینی

کاهش ذخایر انرژی‌های تجدیدناپذیر و افزایش آلودگی‌های محیط زیست در حال حاضر یکی از نگرانی‌های جهانی است. توسعه قابل توجه وسایل نقلیه و افزایش تقاضای انرژی برای حمل و نقل، منجر به افزایش تدریجی آلاینده‌های هوا و تشدید انتشار گازهای گلخانه‌ای شده است. از این‌رو، تولیدکنندگان خودرو و محققان در سراسر جهان در حال یافتن رویکردهای جایگزین برای کاهش انتشار آلاینده‌های مضر موتورهای احتراقی هستند. یکی از راه‌های ممکن برای بهبود عملکرد موتورهای بنزینی در کاهش انتشار آلاینده‌های هوا، استفاده از سوخت‌های مخلوط گازی مانند بنزین- اتانول، بیوگاز، گاز طبیعی، هیدروژنی و غنی از هیدروژن است. همچنین بهینه ‎سازی عوامل محیطی و فیزیکی تغییرپذیر و موثر بر کاهش مصرف سوخت، رسوب‌زدایی موتور خودروهای بنزینی، اجرای طرح کهاب و کنترل کاتالیست خودروها و انجام معاینه فنی ویژه خودرو به منظور رعایت مقررات و استانداردهای زیست محیطی، از دیگر راهکاری موثر برای کاهش چشمگیر آلاینده‌های تولیدی در موتورهای احتراقی می‌باشد. بررسی نتایج احتراق بنزین و سوخت‌های ترکیبی از نظر تولید و انتشار گازهای گلخانه‌ای نظیر دی‌اکسید کربن و آلاینده‌هایی مانند منوکسید کربن، اکسیدهای نیتروژن و voc نشان می‌دهد افزودن مقدار ثابت هیدروژن به مخلوط بنزین و هوای یک موتور si، به کاهش حدود 5/11 درصد مصرف سوخت مخصوص ترمز کمک کرده است و انجام عملیات رسوبزدایی موتور میزان انتشار co و hc را به ترتیب 5/32 و 7/16 درصد در شرایط آزمایش، برای انتشارات خروجی از انواع خودروها کاهش داده و تغییر سوخت از بنزین معمولی به اتانول در خودروهای سواری، باعث کاهش مقدار voc در حدود 19 درصد شده است.