تعیین آرایش بهینه خطوط جهت کاهش فرسایش یقه پایه های بتنی ناشی از تنشهای باد

در این مقاله یکی از مهمترین عوامل خوردگی پایه های بتنی توزیع نیروی برق در استان هرمزگان مورد بررسی قرار می گیرد. اکثر پژوهش ها تا کنون به بررسی عوامل شیمیایی در خوردگی بتن پرداخته اند لذا تلاش ها در راستای کاهش نفوذ عوامل خورنده فسفات و کلراید از طریق افزودن روان کننده های بتن، مواد پلوزانی، سیلرها، پوشش ها و نهایتا بهبود عیار بتن بوده است. مشاهدات میدانی نظریه تاثیر تنش های مکانیکی نیروی باد به یقه پایه و به تبع افزایش ترک و خلل و فرج های ناشی از آن را در بتن تایید می کند. افزایش ترک های ناشی از تنش های مکانیکی نفوذ عوامل خورنده را به شدت تسریع کرده به نحوی که این شرایط عمر مفید پایه را در برخی نواحی ساحلی استان هرمزگان حتی تا 5 سال کاهش می دهد. در این مقاله آرایش و نحوه نصب بهینه خطوط انتقال نیروی برق از میان آرایش های استاندارد و رایج به نحوی انتخاب می شوند تا تنش های مکانیکی ناشی از باد در محل یقه حداقل شود. شبیه سازی های توزیع تنش بر مبنای روش عددی المان محدود از طریق نرم افزارهای آباکوس و pls-pole انجام شده است.