سبک زنانه در داستان‌های کوتاه غزاله علیزاده و مصطفی مستور

هر شاعر و یا نویسنده برای بیان آنچه در ذهن خود دارد، از شیوۀ خاصی استفاده می‌کند که متفاوت از دیگران است. در دنیای ادبیات نیز هر شاعر و یا نویسنده زن یا مرد سبک خاص خود را دارد، به‌طوری‌که سبک هر یک از بزرگان ادبی به دیگری شباهت ندارد. نویسندگان زن و مرد هرکدام به نحوی تحت تاثیر عواملی مانند باورها و عقاید خود، عوامل اجتماعی دوران خود، جنسیت و مشخصه‌های رفتاری خاص خود، سبک خاصی دارند. این مقاله با روش توصیفی تحلیلی تلاش می‌کند تا بر اساس چارچوب نظری سارا میلز به این سوال پاسخ دهد که چگونه نویسنده زن و مرد دارای سبک متفاوتی در داستان‌های کوتاه فارسی هستند. برای پاسخ به این پرسش سبک زنانه در پنج داستان کوتاه فارسی از غزاله علیزاده و پنج داستان کوتاه از مصطفی مستور بر اساس چارچوب میلز بررسی ‌شده است. نتایج بررسی نشان داد که علیزاده به‌عنوان یک نویسنده زن با استفاده از بسامد بالای واژگان متعلق به حوزۀ زنان، گرایش بیشتر به استفاده از صورت‌های عاطفی، رنگ‌واژه‌ها، صورت‌های مبهم، گرایش به ساده‌نویسی و همچنین گرایش به ساخت‌های خلاف قواعد دستوری و جملات ناتمام، سبکی زنانه دارد، در مقابل، با وجود اینکه مستور در داستان‌های خود به وضعیت زنان توجه نشان داده است ولی ساخت‌های مذکور در داستان‌های بررسی شدۀ او پربسامد نیست. بنابراین جستار حاضر تاییدی است که سبک زنانه و مشخصه‌های زبانی مربوط به این سبک در آثار نویسنده زن به میزان و شکل معناداری هویداست و با نویسنده مرد تفاوت دارد.

feminist stylistics in ghazale alizade and mostafa mastor’s short stories

each and every poet or writer, uses a certain method to express what they have in mind which varies from that of any other poet or writer. also, male and female writers, each in their own particular way, have been under the influence of the social factors of their own era, their behavioral traits and beliefs, qualities which led to a special style of their own. in this study an attempt has been undertaken to answer the following question: do female writers possess a different and particular style in their writing or not? to answer to this question, an analysis on five stories by qazal alizade, added to five stories by mostafa mastur has been done based on sarah mills’ theoretical framework. based on the outcomes of this study, a conclusion must be reached that as a female writer, qazal alizade, exhibits a feminine style by using a high frequency of words related to the female domain, more tendency to apply emotional figures, more use of ambiguous figures, a tendency for writing with a simple style and also an inclination for breaking the grammatical structures and incomplete sentences, shows a feminine style. contrary to that, although mastur has focused on the condition of women, his style cannot be counted as that of feminine. hence, this research confirms that feminist style and linguistic characteristics of this style in women writers are meaningfully obvious and differ from male writers.