ارزیابی عوامل موثر در تامین امنیت زنان با طراحی فضاهای شهری در سکونتگاه غیررسمی خلیل‌آباد تبریز

در فرایند شکل‌گیری شهر و فضاهای شهری، همواره مردان نقش اساسی داشته‌اند و به تبع آن، نیازهای زنان ازجمله نیاز به امنیت در طراحی فضاهای شهری در نظر گرفته نشده است. فضاهای شهری به‌منزلۀ عرصه‌هایی که تجسم کالبدی عینیت اجتماعی ملت‌ها هستند باید بسترهای لازم را برای تقویت حضور ایمن زنان فراهم کنند؛ چراکه زنان در مقایسه با مردان، از امنیت در فضای شهری تجربیات متفاوتی دارند. هدف اصلی تحقیق حاضر، ارزیابی عوامل موثر در تامین امنیت زنان با طراحی فضاهای شهری در سکونتگاه غیررسمی خلیل‌آباد تبریز است. روش تحقیق به‌صورت توصیفی تحلیلی بوده است. برای جمع‌آوری داده‌ها از مطالعات کتابخانه‌ای همراه با پرسش‌نامۀ محقق‌ساخته استفاده شد. حجم نمونه 369 پرسش‌نامه بود که ازطریق فرمول کوکران به ‌دست آمد. برای تحلیل داده‌ها از روش معادلات ساختاری با حداقل مربعات جزئی با استفاده از نرم‌افزار اسمارت پی.ال‌اس استفاده شد. یافته‌ها نشان داد که هر شش شاخص شرایط اجتماعی، کالبدی  محیطی، دسترسی و تحرک، استفاده از زمین و فعالیت، زیست‌محیطی رفاهی و اتصالات و جامعیت بر تامین امنیت در طراحی فضاهای شهری سکونتگاه غیررسمی محلۀ خلیل‌آباد تبریز اثرگذار بوده‌اند. از میان شش شاخص، شاخص شرایط اجتماعی با بار عاملی استاندارد 92/0 بیشترین اثر و اتصالات و جامعیت با بار عاملی استاندارد 599/0 کمترین اثر را داشته است. درنهایت متغیر طراحی فضاهای شهری به‌طور غیرمستقیم 72درصد از تغییرات متغیر امنیت زنان را در محلۀ خلیل‌آباد شهر تبریز تبیین می‌کند.

evaluation of effective factors in ensuring women’s security by designing urban spaces in the informal settlement of khalil abad, tabriz

men have always played a fundamental role in shaping the city and urban spaces, so women’s needs, including the need for security, have not been taken into account when creating spaces. urban spaces, as arenas that are the physical embodiment of peoples’ social objectivity, must be able to provide the necessary platforms for strengthening the safe presence of women, because compared to men, women have a different experience of security in urban space. pages the research method was descriptive-analytical. library surveys were used to collect data along with a questionnaire developed by the researchers. the sample size was 369 questionnaires obtained using the cochran formula. structural equation method with partial least squares was used for data analysis using smartpls software. the results showed that six social, physical-environmental indicators, accessibility and mobility, land use and utility, environmental well-being and connectivity and integrity were effective in ensuring safety in the creation of urban spaces in khalil ab ad informal settlement. in the vicinity. of the six indicators, the social conditions index with a standard factor load of 0.92 had the greatest impact, while relations and comprehensiveness with a standard factor load of 0.599 had the least impact. finally, the urban space design variable indirectly explains 72% of the variation in the women’s safety variable in the khalilabad neighborhood of tabriz city.