سنجش اثربخشی مشوق های قانونی طرح مجلس شورای اسلامی در خصوص افزایش جمعیت

درحال حاضر با بحران جمعیتی روبرو هستیم؛ به‌گونه‌ای که در چهل سال آیند شاهد فاجعه جمعیتی و تبدیل کشور جوان به یک کشور سالمند خواهیم بود. یکی از راهکارهای افزایش تمایل جامعه به فرزندآوری، ایجاد بسترها و زمینه‌های قانونی می‌باشد که در سال‌های اخیر خود را در قالب طرح ارائه‌شده در مجلس شورای اسلامی تحت عنوان طرح جمعیت و جوانی نشان داده که حاوی امتیازات و مشوق‌های پانزده‌گانه‌ای برای افزایش فرزندآوری است و هم‌اکنون در حال بررسی در مجلس می‌باشد. یکی از ابعاد مهم بررسی این طرح، اطمینان قانونگذار از میزان موفقیت طرح در تحقق اهداف مدنظر یعنی افزایش میل به فرزندآوری در افراد جامعه می‌باشد. تحقیق حاضر با هدف بررسی این موضوع، از طریق اجرای یک پیمایش اجتماعی بدین امر مبادرت ورزیده است. جامعه هدف عبارت بود از کل بزرگسالان 18 سال تا 45 سال که براساس هرم جمعیت اعلامی مرکز آمار ایران در سرشماری سال 95 حدود 35 میلیون نفر می‌باشند. روش نمونه‌گیری طبقه‌بندی نسبی و حجم نمونه براساس فرمول کوکران با خطای 5%، 384 نفر تعیین شد. نتایج تحقیق حاکی از آن است که مهم‌ترین عامل انگیزه‌بخش برای افزایش فرزندآوری از نگاه جامعه حمایت مناسب از مادران و فرزندان و ایجاد اطمینان از آینده مناسب برای خود و فرزندان است و آن‌دسته از امتیازات پانزده‌گانه‌ که در این راستا تدوین شده‌اند موفق‌تر خواهند بود.

evaluation of the effectiveness of legal incentivesproposed by the islamic consultativeassembly regarding population increase

presently, we are faced with a demographic crisis to the extent that within the next forty years, we will witness a demographic catastrophe, transforming our young country into an elderly one. one of the strategies to increase society’s inclination towards childbearing is establishing legal frameworks and incentives, which have been demonstrated in recent years through a proposal presented to the islamic consultative assembly under the title &population and youth plan.& this plan contains 15 incentives for increasing childbirth and is currently under review in the parliament. one crucial aspect of evaluating this plan is the lawmakers’ confidence in its success in achieving the desired objectives, namely increasing the desire for childbearing in society. the present study aims to investigate this matter through conducting a social survey. the target population comprises all adults aged 18 to 45, approximately 35 million individuals, according to the population pyramid announced by the statistical center of iran in the 2016 census. the sampling method was stratified proportional, and the sample size was determined to be 384 individuals based on cochran’s formula with a 5% error margin. the research findings indicate that the most significant motivating factor for increasing childbirth, from society’s perspective, is adequate support for mothers and children and ensuring a promising future for themselves and their children. the 15 incentives devised in this regard are expected to be more successful