آسیب‌شناسی تقنینی و اجرایی در حوزه آسیب‌های اجتماعی

آسیب‌‌های اجتماعی هرگونه رفتار فردی یا جمعی است که در چارچوب اصول اخلاقی و قواعد عمل جمعی رسمی و غیررسمی جامعه نمی‌‌گنجد و منع قانونی یا قبح اخلاقی و اجتماعی را در پی دارد. کاهش و مدیریت آسیب‌‌های اجتماعی در وهله اول، نیازمند تدوین و تصویب قوانین و سیاست‌‌های مناسب و متناسب با بافت فرهنگی، اجتماعی و جغرافیایی هر منطقه است. بدون شک تصویب قوانین و مقررات، مستلزم شناخت وضعیت موجود و فرهنگ و هنجارهای جامعه از یک سو، و ترسیم شرایط مطلوب در مدیریت و کاهش آسیب‌هاست. در ساختار تقنینی و اجرایی ایران علی‌‌رغم تصویب قوانین مختلف و واگذاری وظایف گوناگون به دستگاه‌‌های متولی امر، آن‌گونه که باید در این زمینه موفقیت چشمگیری حاصل نشده و حتی در مواردی دچار ایستایی شده‌‌ایم. فقدان طرح و راهبرد مشخص اشکالاتی در عرصه تقنین پدیدار ساخته و مشکلات اجرایی متعددی ازجمله اقدامات موازی دستگاه‌های مسئول ایجاد نموده است. در این مقاله با استفاده از روش میدانی و کتابخانه‌ای اقدامات تقنینی و اجرایی دستگاه‌های متولی آسیب‌های اجتماعی در عرصه ساختاری و شکلی مورد رصد و تحلیل قرار گرفته است.

legislative and executive pathologyin the field of social harms

social harm is any individual or collective behavior that does not fit within the framework of moral principles and rules of formal and informal collective action of the society and entails legal prohibition or moral and social obscenity. the reduction and management of social harms in the first place requires the development and approval of appropriate laws and policies that are appropriate to the cultural, social and geographical context of each region, indubitably, the approval of laws and regulations on the one hand requires understanding the conditions of the status quo and culture and norms of the society. on the other, it requires creating and developing favorable conditions in managing and reducing damages. in the legislative and executive structure of iran, despite the approval of various laws and the assignment of various tasks to the responsible institutions, there has not been significant success in this field, as it should be, and beyond that, we have also stagnated in some cases. the lack of a specific plan or any strategy has not only created problems in the field of legislation, but has also created many implementation problems, including parallel actions of the responsible institutions. taking advantage of the field research and library research method, the present study analyzes the legislative and executive actions of the institutions responsible for social harms in structural and formal arena.