مدیریت سبز و عملکرد پایدار کسب وکارهای کوچک و متوسط صنعتی: نقش میانجی گری نوآوری سبز

هدف این پژوهش، با توجه به نظریه های نهادی، ذینفعان و دیدگاه مبتنی بر منابع طبیعی، بررسی رابطه میان مدیریت سبز و عملکرد پایدار و نقش میانجی گری نوآوری سبز می باشد که یافته‌ها از لحاظ نظری و عملی به ادبیات مدیریت سبز، عملکرد پایدار و نوآوری سبز در کسب وکارها کمک خواهند کرد. این پژوهش از نظر هدف کاربردی با ماهیتی توصیفی- تحلیلی و به روش همبستگی می باشد. برای تجزیه وتحلیل داده ها از مدل سازی معادلات ساختاری (sem) و حداقل مربعات جزئی (pls)  استفاده شده است. برای ارزیابی مدل اندازه گیری از معیارهای مختلفی مانند بار عاملی استاندارد، پایایی ترکیبی، میانگین واریانس استخراج شده و روایی واگرا، برای ارزیابی مدل ساختاری از ضرایب معنی داری (t-values) و معیار r squares، برای برازش کلی مدل از شاخص نیکویی برازش (gof) در حداقل مربعات جزئی، برای مشخص نمودن نوع میانجی گری از آزمون های بوت استرَپینگ و شمول واریانس، و همچنین برای برآورد قدرت پیش بینی مدل از آزمون توان پیش‌بینی روایی متقاطع (cvpat) استفاده شده است. نتایج نشان می دهد که میان مدیریت سبز و عملکرد پایدار و نوآوری سبز رابطه معنادار و مثبتی وجود دارد، همچنین نوآوری سبز نقش واسطه ای (جزئی) را میان مدیریت سبز و عملکرد پایدار بازی می کند. با توجه به یافته‌های مطرح شده، می‌توان نتیجه گرفت که مدیریت سبز و نوآوری سبز می‌توانند بهبود عملکرد پایدار سازمانی را تسهیل کنند. همچنین، نوآوری سبز به عنوان عامل واسطه‌ای نقش مهمی در ارتباط بین مدیریت سبز و عملکرد پایدار دارد. این نتایج نشان می‌دهند که اجرای استراتژی‌های سبز و نوآوری در سازمان‌ها می‌تواند به بهبود عملکرد پایدار و مدیریت محیط زیست کمک کند.

green management and sustainable performance of small and medium industrial businesses: the mediating role of green innovation

the aim of this research, according to institutional and stakeholder’s theories and natural resources-based perspectives, is to examine the relationship between green management and sustainable performance and the mediating role of green innovation. the current research is descriptive and correlational in terms of its applied purpose and data collection method. the study utilized the correlation method and employed structural equation modeling (sem) and partial least squares (pls) to analyze the data. several criteria were used to evaluate the measurement model, including standardized factor loading, composite reliability (cr), average variance extracted (ave), and divergent validity. t-values and r squares were used to evaluate the structural model, while the gof criterion was employed for model fit assessment. bootstrapping and variance accounted for (vaf) tests were utilized to determine the type of mediating role. additionally, the cross-validated predictive ability test (cvpat) index was applied to assess the model’s predictive capabilities. results show that there is a meaningful and positive relationship between green management and sustainable performance and green innovation, and green innovation plays a (partial) mediating role between green management and sustainable performance. based on the findings, it can be concluded that green management and green innovation can facilitate the improvement of organizational sustainability. additionally, green innovation plays a significant mediating role in the relationship between green management and sustainable performance. these results indicate that implementing green strategies and innovation in organizations can help improve sustainable performance and environmental management.