مطالعه‌ای روی سیستم ‌های برق‌ رسانی مترو

این مقاله به بررسی سیستم ‌‌های برق ‌رسانی مورد استفاده در راه ‌آهن مترو پرداخته و بر روش‌های مختلف تامین انرژی و مکانیسم‌‌های عملیاتی آن‌ها تاکید دارد. سیستم‌های برق‌رسانی، شامل برق‌رسانی از طریق خطوط بالاسری (ole)، سیستم ریل سوم و سیستم ‌های ذخیره‌سازی انرژی درون‌برد (oess) می‌باشد. سیستم ole که عمدتاً در شبکه‌های ریلی پرسرعت و فواصل طولانی استفاده می‌شود، دارای بازده انرژی بالاتر، کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای و هزینه‌‌های نگهداری کمتر است. سیستم ریل سوم که برای خدمات مترو شهری مناسب است، زیرساخت فشرده‌تری دارد، اما با محدودیت‌‌های ایمنی و ولتاژ روبروست. سیستم‌های ذخیره‌سازی انرژی درون‌برد مانند باتری‌های پیشرفته و ابرخازن‌ها، با امکان بازیابی انرژی ترمز، بهره‌وری انرژی را افزایش داده و حرکت در بخش‌های غیربرقی را ممکن می‌سازند. سیستم‌های برق‌رسانی هیبریدی با ترکیب منابع مختلف انرژی، هزینه‌ها و مصرف انرژی را بهینه می‌کنند. این مقاله، مزایا و محدودیت‌های هر سیستم را بررسی کرده و بر نقش آن‌ها در توسعه حمل ‌و نقل پایدار تاکید دارد؛ همچنین، مقایسه‌ای میان سیستم‌های جریان مستقیم (dc) و جریان متناوب (ac) ارائه شده و تکامل فناوری ‌های کشش برقی مورد بحث قرار گرفته است؛ در نهایت، مقاله اهمیت پیشرفت‌های فناورانه را در دست‌یابی به سیستم‌های ریلی کارآمد و سازگار با محیط‌زیست برجسته می‌کند.