ارائه تصویر ارتکازی از امر به معروف و نهی از منکر و لوازم آن بر پایه مباحث اعتباری

نشان دادن پشتوانه عقلانی برای امر به معروف و نهی از منکر به عنوان موضوعی از موضوعات فقه بسیار ضرورت دارد. روش پیگیری مباحث در این تحقیق، تحلیلی عقلانی بوده و به منظور ارائه تصویری ارتکازی از امر به معروف و نهی از منکر از مباحث اعتباریات استفاده شده است؛ رویه ای که در این نوشته دنبال می شود به طور مستقیم استنباط حکم امر به معروف و نهی از منکر از ادله شرعی نبوده بلکه با صرف نظر از حکم این مقوله در شریعت اسلام با رویکردی موضوع شناسانه و به منظور رفع ابهامات و پاسخ گویی به شبهات پیرامون این موضوع ،فقهی این مقوله مورد بررسی و تحلیل قرار می گیرد و در پسا پرده مباحث ذکر شده در ابتدای مقاله تصویر ارتکازی از امر به معروف و نهی از منکر ارائه می گردد و نشان داده میشود که این ،پدیده حقیقتی عملی در میان ابناء بشر است و نه تنها منافاتی با انسانیت انسان و طبیعت وی ندارد بلکه عملی کاملا عقلانی و عقلانی به شمار میرود و بر خلاف رویه سابقی که در کتب فقهی گذشته گان و ناظر به وظیفه مکلّفین در فقه فردی پیگیری میشد با ارائه تصویر ارتکاز از این مقوله زمینه ای مهیا میشود تا نشان داده شود که این پدیده مقوله ای اجتماعی و دارای مصادیق اجتماعی است و به این جهت می بایست از آن در زمره مباحث مربوط به حکمرانی و فقه حکومتی سخن گفت.