اطناب و گونه‌های آن در ثلث آخر قرآن کریم

شناخت علوم بلاغی در درک لطائف و دقائق قرآن نقش مهمی دارند. یکی از زیرشاخه‌های علم  معانی  بحث «ایجاز، اطناب و مساوات» است که از دیرباز مورد توجه علمای بلاغت بوده است، به گونه‌ای که برخی از علمای اهل فن، بلاغت را به این بحث محدود و منحصر کرده اند. از این رو در بر شمردن گونه های ایجاز، اطناب و مساوات نظریات گوناگونی ارائه شده است و این ویژگی در تعریف اطناب و برشمردن گونه های آن نمود بیشتری دارد. مقاله حاضر با روش توصیفی- تحلیلی  پس از مراجعه به کتب متعدد و دست اول بلاغت، تعریف کاملی از اطناب و گونه های آن ارائه نموده و شواهد کاملی از موارد اطناب در ثلث آخر قرآن کریم را استخراج کرده است تا در نتیجه بسترمناسبی برای توانمند ساختن مخاطب در به کارگیری عملی و آسان اطناب در این بخش از قرآن و کاربرد آن در جای مناسب خود فراهم گردد.

ropes and its types in the last third of the holy quran

knowledge of rhetorical sciences plays an important role in understanding the nuances and subtleties of the qur'an. one of the sub-branches of the science of semantics is the discussion of brevity, atnab and equality which has long been of interest to rhetoric scholars, in such a way that some of the technical scholars have limited rhetoric to this discussion. therefore, various theories have been presented in enumerating the types of ijaz, ropes and equality, and this feature is more prominent in the definition of ropes and enumeration of its types. the present article, with descriptive-analytical method, after referring to several books and first-hand rhetoric, has provided a complete definition of atnaab and its types and has extracted complete evidence of the cases of atnaab in the last third of the holy quran, in order to provide a suitable platform for empowering the audience should be provided with the practical and easy application of atnaab in this part of the qur'an and its application in its appropriate place