بررسی و تبیین ساختار گرایانه راهبردها و اصول تربیت ‌اخلاقی در تفسیرالمیزان، با تمرکز بر نظریه‌ی ‌اعتباریات علامه‌طباطبایی

عصرحاضر را باید عصر سردرگمی در میان پیشنهادهای گوناگون و گاه متناقض در خصوص روش‌ها و رویکردهای گوناگون آموزش و تربیت اخلاقی نامید، چراکه از یک‌سو رویکردهای سنتی اعم از سکولار و دینی به‌باد انتقاد گرفته‌شده و پس از تحمل برچسب‌هایی مانند تلقینی بودن، بی‌توجهی به یافته‌های روانشناسان در رشد اخلاقی، استبدادی بودن، جزمی بودن، متکی بودن بر اقتدار مربی به‌جای تاکید بر خودمختاری فاعل اخلاقی و بی‌توجهی به آزادی اندیشه توسط مربیان و پژوهشگران تربیتی و اخلاقی کنار نهاده شده‌اندبررسی نظریه اعتباریات علامه طباطبایی نشان می‌دهد که این نظریه به ابعاد گوناگون رفتارها، ارزش‌ها، الزام‌ها و انگیزه‌های اخلاقی توجه دارد و بنابراین می‌تواند مبنای نظری مناسبی برای سامان‌دهی اصول و راهبرد‌های تربیت اخلاقی باشد. بر همین اساس، در پژوهش حاضر، نظریه اعتباریات علامه طباطبایی، به‌عنوان مبنای نظری موردنیاز، جهت ارائه و تبیین راهبرد‌ها و اصول تربیت اخلاقی مورد بررسی قرار گرفته و تلاش شده‌است که راهبردهای تربیت‌اخلاقی را که علامه‌طباطبایی در تفسیرالمیزان به تبیین آن‌ها پرداخته اند، با این نظریه مطابقت داده شده و درنهایت با استخراج اصول تربیت‌اخلاقی از نظریه اعتباریات علامه، چگونگی عملیاتی کردن راهبردهای اخلاقی مذکور به گونه‌ای هماهنگ با نطریه اعتباریات تبیین گردد.