معرفی نسخه‌ خطی معارف الحقایق فی التحقیق الدقایق در شرح لمعات عراقی و لزوم تصحیح آن

لمعات فخرالدین عراقی از جمله آثار مهم عرفانی به زبان فارسی است که در آن به بیان مراتب عشق و حقایق عرفانی پرداخته شده است. با توجه به موضوع این اثر و کاربرد برخی اصطلاحات و اشارات عرفانی، از دیرباز عارفان و عالمان فراوانی کوشیده‌اند تا با نگارش حاشیه و شروح مختلف بر این کتاب ارزشمند، فهم و درک آن را تسهیل بخشند. معارف الحقایق نوشته‌ میر پادشاه، مفصّل‌ترین شرح بر این اثر ارجمند است. این کتاب نسخه‌ نویافته‌ای است که هنوز هیچ تصحیحی از آن ارائه نگردیده است. نگارندگان کوشیده‌اند تا در پژوهش حاضر با روش توصیفی – تحلیلی و ضمن تکیه بر منابع کتابخانه‌ای و اسنادی، نخست به معرفی مولف این اثر پرداخته و در گام بعدی محتوای کتاب را مورد بررسی و تحلیل قرار داده، ویژگی‌های مهم سبکی آن را بیان نمایند. بنابر نتایج این پژوهش، تصحیح نسخه‌ خطی معارف الحقایق فی تحقیق الدقایق با توجه به شرح بسیط مولف و اظهار نظر و نقل قول وی از شروح دیگر و نیز از آنجایی که حاوی اطلاعات قابل توجهی از مشایخ و اعتقادات سلسله‌ انشعابی است، می‌تواند بسیار رهگشا و ارزشمند باشد.

introducing the written version of ma’arif al-haqayq fi tahaqiq al-daqayq in the description of iraqi glosses and the necessity of correcting it.

lama’at by fakhr al-din iraqi is one of the most significant mystical works in persian, exploring the stages of love and mystical truths. due to the subject of this work and its use of certain mystical terms and references, many mystics and scholars have long sought to ease its comprehension by writing various commentaries and glosses on this valuable book. ma’arif al-haqa’iq, written by mir padshah, is the most extensive commentary on this precious work. this manuscript is a newly discovered version that has not yet undergone any critical editing. in the present study, the authors aim to introduce the author of this work, and through a descriptive-analytical method, relying on library and documentary sources, they examine and analyze the content of the book, highlighting its key stylistic features. according to the findings of this research, a critical edition of the manuscript ma’arif al-haqa’iq fi al-tahqiq al-daqa’iq, given the extensive commentary by the author, his discussions on other commentaries, and the significant information it contains about the beliefs and teachings of various sufi orders, would be of great value and contribution to the field.