رقص اصوات موسیقی در واژگان شعر با کشش و کاهش صامت‌ها و مصوت‌ها

موسیقی در شعر از مباحثی است که دارای اهمیت ویژه‌ای بوده و زبان نظم را از نثر متمایز می‌سازد. تاکنون در خصوص موسیقی شعر و شاخه‌های چهارگانه آن اعم از بیرونی، کناری، درونی و معنوی تحقیقات مفصلی صورت گرفته است. یکی از مطلب ناگفته که تاکنون در خصوص موسیقی شعر به آن پرداخته نشده است، رقص موسیقی در واژگان است. در این مقاله تلاش کرده‌ایم با معرفی این عامل مهم موسیقی ساز، نوع پنجمی از انواع موسیقی در شعر که سبب تلذذ و انفعال نفسانی می‌شود و تاکنون مغفول مانده است را مطرح کنیم و شاخه‌ها و عوامل موثر در این زیبایی که سبب التذاذ بیشتر مخاطبان از شعر می‎شود بررسی کنیم. این پژوهش بنیادی و روش کشف آن بر اساس تحلیل و استدلال‌های منطقی در منابع اسنادی بوده است. مهم‌ترین عامل موسیقایی مطرح‌شده در این پژوهش رقص واژگان و موسیقی در اصوات و مصوت‌هاست که با کشش یا کاهش آگاهانه در ارکان و هجاها و مصوت‌های بلند و کوتاه یا رکن سازی آواها، و کم و زیاد کردن آن‎هاو تاثیر کششی و سکوت‌ و وقفه بین واژگان، هجاها و مصوت‌ها و یا صامت‌ها، زیبایی و قابلیت موسیقایی را دوچندان کرده و سبب می‌شود با کشش یک هجا یا واژه انفعال نفسانی بیشتری نصیب خواننده شود.

dance of musical sounds in the vocabulary of poetry through the expansion and contraction of consonants and vowels

music in poetry is a subject of particular importance that distinguishes the language of verse from prose. extensive research has been conducted on various aspects of poetry and its four categories: external, peripheral, internal, and spiritual music. however, one overlooked aspect in the study of musicality in poetry is the dance of music in the vocabulary. this article aims to introduce this essential musical element, the fifth type of music in poetry, which elicits aesthetic pleasure and emotional response but has been neglected until now. we will explore the branches and influential factors of this beauty that enhance the enjoyment of poetry by examining the intentional expansion and contraction of elements such as syllables, vowels, and silences. this fundamental research is based on logical analysis and arguments drawn from documentary sources. the most prominent musical factor discussed in this study is the dance of vocabulary and music through the deliberate expansion or contraction of syllables, vowels, and consonants. these techniques amplify the musical beauty and evoke a more significant emotional response in the reader through the intentional expansion or contraction of a single syllable or word, along with manipulating pauses and silences between words, syllables, and consonants.