عبدالقهارعاصی شاعر درد‌ها و فریاد‌های محزون

عبدالقهار عاصی از شاعران نسل نوی افغانستان در دهه‌ شصت و هفتاد، شاعری دردمند، اهل موضع گیری و صراحت بیان است. به همین لحاظ، اغلب با مسایل افغانستان درگیر بوده و در کشورش کمتر اتفاقی افتاده که عاصی از کنارش با سکوت گذشته باشد. عاصی به سبب همین روحیه در سالهای حاکمیت رژیم کمونیستی در افغانستان، گاه در لفافه و گاه با صراحتی شاعرانه، شعرهایی در تعارض با حاکمیت سرود. او نسبت به وضعیت کشورش در دوران حکومت مجاهدین و جنگ های داخلی بعد از ثور (اردیبهشت)1371 خورشیدی معترض و پیوسته در تلاش برای نشان دادن مشکلات و رنج های بیدرمان مردمش بود و تفسیر برخوردها و رفتاریهای حاکمان و کشورش را در انبوهی از کلمات و بیانات مورد بازتاب قرار داد. زمان زیست این شاعر دردمند و فریادگر، انواع ناملایمت ها و دشواری ها در کشور او قد کشیده بود. از یکسو استعمار قوای شوروی و از سوی دیگر فقر و مهاجرت های مردم، او را به سرودن اشعار اجتماعی سوق داد. هدف از این پژوهش که به روش توصیفی-تحلیلی و با استفاده از منابع کتابخانه ای صورت گرفته شناسایی و نشان دادن برجستگیهای ذهنی و فکری عبدالقهار عاصی بر پایه‌ دردها و احساسهای او برای کشور و مردم کشورش بوده و دیدگاه های او نسبت به آوارگی ها، مشکلات، بیگانه ستیزی، وطن دوستی و وطن فروشی مورد بررسی قرار گرفته است.

abdulqahar aasi: the poet of sorrows and sorrowful cries

abdulqahar aasi is a poet of the new generation in afghanistan. he is known for his poignant poetry, firm stance, and openly expressing himself. consequently, he has often been involved with the issues of afghanistan, rarely passing by silently amidst events in his country. due to this spirit, aasi wrote poems opposing the communist regime’s rule in afghanistan, sometimes veiled and sometimes poetically direct. during the years of the communist regime, he consistently protested and strived to depict the unresolved problems and sufferings of his people, reflecting his interpretations of the actions and behaviors of the rulers and his country through many words and expressions. the poet’s life was marked by various hardships and difficulties in his country. on the one hand, the colonization by soviet forces, and on the other, poverty and people’s migration compelled him to compose socially-oriented poems. the aim of this research, conducted through a descriptive-analytical method and utilizing library sources, is to identify and demonstrate the intellectual and philosophical prominences of abdulqahar aasi based on his sorrows and emotions towards his country and its people. his perspectives on displacement, problems, xenophobia, patriotism, and treachery have been examined.