اثربخشی برنامه آموزش فلسفه ‌‌برای‌‌کودکان بر هویت ‌‌اخلاقی دختران در تعامل با خودتنظیمی ‌‌هیجانی

هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی برنامۀ آموزش فلسفه ‌‌برای‌‌کودکان بر هویت ‌‌اخلاقی در تعامل با خودتنظیمی‌‌ هیجانی بود. روش پژوهش نیمه‌‌تجربی با طرح پیش‌‌آزمون - پس‌‌آزمون با گروه کنترل بود. جامعۀ آماری پژوهش حاضر کلیۀ دانش‌‌آموزان دختر دورۀ اول متوسطه شهر خوی در سال تحصیلی 1402-1401 بود که تعداد 76 نمونه، با استفاده از روش نمونه‌‌گیری خوشه‌‌ای چندمرحله‌‌ای انتخاب شدند. بدین ترتیب ابتدا به‌منظور غربالگری، پرسش‌نامه خودتنظیمی ‌‌هیجانی برای دانش‌‌آموزان پنج مدرسه‌‌‌‌ منتخب اجرا شد. از میان آن‌‌ها، 36 نفر با نمرۀ خودتنظیمی‌‌ هیجانی بالا (19 نفر گروه‌‌ آزمایش و 19 نفر گروه‌‌ کنترل) و 36 نفر با نمرۀ خودتنظیمی‌‌ هیجانی پایین (19 نفر گروه‌‌ آزمایش و 19 نفر گروه‌‌ کنترل) به‌صورت تصادفی انتخاب شدند. بسته آموزشی شامل تعدادی داستان ایرانی با مضامین فلسفی از کتاب‌‌های مثنوی مولانا و منطق‌‌الطیر عطار بود که گروه‌‌های آزمایش طی 15 جلسه یک ساعته در معرض آن قرار گرفتند. در این پژوهش، از پرسش‌نامه‌‌های خودتنظیمی‌‌ هیجانی هافمن و کاشدان و پرسش‌نامه هویت‌‌اخلاقی آکوئینو و رید استفاده شد. داده‌‌ها با استفاده از آزمون تحلیل کوواریانس تک‌‌متغیره و چندمتغیره (عاملی) تجزیه‌و‌تحلیل شدند. نتایج نشان داد آموزش فلسفه‌‌ برای‌‌کودکان موجب افزایش هویت اخلاقی شد اما سطوح خودتنظیمی ‌‌هیجانی (بالا و پایین) قادر به تعدیلگری آموزش فلسفه‌‌ برای‌‌کودکان بر هویت ‌‌اخلاقی نبود.

the effectiveness of teaching philosophy for children’s moral identity with a moderating role of emotional self-regulation

the purpose of this study was to examine the impact of philosophy education for children on moral identity, specifically in relation to emotional self-regulation. the research method used a semi-experimental design with a pre-test-post-test design and a control group. the study involved female first-year high school students in khoy, and a sample size of 76 participants was selected through multi-stage cluster sampling. to ensure proper sample selection, a screening process was conducted using the emotional self-regulation questionnaire in five selected schools. from those schools, 36 participants with high emotional self-regulation scores and 36 with low scores were randomly selected. among these, 19 participants with high emotional self-regulation and 19 with low self-regulation were assigned to the experimental group, while the control group consisted of 19 participants with high emotional self-regulation as well as 19 with low self-regulation.the educational intervention for the experimental group included exposure to a series of iranian stories with philosophical themes from mevlana’s masnavi and attar’s manteq-altir. these sessions lasted for 15 hours, with each session lasting one hour.in this study, two questionnaires were used: the emotional self-regulation questionnaire developed by hoffman and kashdan (2010) and the moral identity questionnaire developed by aquino and reed (2002). the data were analyzed using univariate and multivariate (factorial) covariance analysis.the results indicated that philosophy education for children positively influenced moral identity and its components, independent of emotional self-regulation. however, the levels of emotional self-regulation (high and low) did not moderate the effects of philosophy education for children on moral identity and its components.