مدل‌‌یابی معادلات ساختاری اُمید تحصیلی براساس هویت تحصیلی و هیجان تحصیلی با میانجی‌‌گری درگیری تحصیلی در دانش‌‌آموزان

پژوهش حاضر با هدف مدل‌‌سازی معادلات ساختاری اُمید تحصیلی براساس هویت تحصیلی و هیجان تحصیلی با نقش میانجی‌ درگیری تحصیلی در دانش‌‌آموزان دختر متوسطه دوم شهر قم انجام شد. این پژوهش از لحاظ هدف کاربردی و از نظر روش توصیفی - همبستگی و مبتنی بر مدل‌‌سازی معادلات ساختاری بود. جامعه‌‌ی آماری این پژوهش را دانش‌‌آموزان دختر مقطع متوسطه‌‌ی دوم شهر قم تشکیل می‌‌داد. حجم نمونه شامل 400 نفر بود که به شیوه نمونه‌‌گیری خوشه‌‌ای چندمرحله‌‌ای و براساس جدول کرجسی و مورگان انتخاب شده و به پرسش‌‌نامه‌‌های منزلت‌‌های هویت تحصیلی واز و ایزاکسون (2008)، هیجان تحصیلی پکران (2005)، درگیری تحصیلی ریو (2013) و امید تحصیلی سهرابی و سامانی (2011) پاسخ دادند. کلیه‌‌ی تحلیل‌‌های آماری در سطح خطای 05/0 و با کمک نرم‌‌افزار 23 amos انجام شد. یافته‌‌ها بیانگر تاثیر مثبت و معنادار هویت تحصیلی بر امید تحصیلی هم به صورت مستقیم و هم با میانجی‌‌گری درگیری تحصیلی بود. امّا تاثیر معناداری میان هیجان تحصیلی و امید تحصیلی به صورت مستقیم و همچنین با میانجی‌‌گری درگیری تحصیلی یافت نشد. بنابراین می‌توان با برنامه‌‌ریزی در راستای ارتقای اُمید به آینده‌‌ی تحصیلی و بهبود عملکرد تحصیلی با درگیری تحصیلی و شکل‌‌گیری هویت دانش‌‌آموزان بهره برد.

an equation modeling of academic hope model based on academic identity and academic excitement: the mediating role of academic engagement in students

the present study was conducted with the aim of modeling the structural equations of academic hope based on academic identity and academic excitement with the mediating role of academic engagement among  female senior high school students of qom city. this research was applied in terms of purpose and descriptive-correlational in terms of method; it was also based on structural equation modeling. the sampling method  used in this study was multi-stage cluster one. the sample size of the study was 400 students which was decided based on the krejcie and morgan table. in this study, academic identity status questionnaire (was and isaacson, 2008), academic excitement questionnaire (pekrun, 2005), academic engagement questionnaire (reeve, 2013), and academic hope scale (sohrabi samani, 2011) were used. all statistical analyses were performed using amos-23 software. the findings indicated a positive and significant effect of academic identity on academic hope directly. also, the effect of academic identity on academic hope mediated by academic engagement was indirectly indicated. the findings also showed an insignificant effect of academic excitement on academic hope directly as well as its insignificant effect on academic hope mediated by academic engagement was also indicated. therefore, proper planning to improve academic hope and academic performance can help students benefit from academic engagement and identity formation.