طنزهای ادبی و زبانی در اشعار حافظ

بخشی از نوآوری‌ های موجود در اشعار حافظ در ظاهر همان ویژگی‌ هایی است که در اشعار برخی از شاعران دیگر نیز وجود دارد، اما چون حافظ این خصوصیات را با غلظت و قاطعیت، قوت و غنا و حجمی متراکم و مختصر به‌کار می‌گیرد، جلوه و جلال آن‌ها در اشعار او از درخشش بیش‌تری برخوردار است. بر این اساس است که می‌توان گفت ادبی‌ترین ابیات شعری و پرمعناترین گزاره‌های زبانی و نیز هنرمندانه‌ترین طنزهای ادبی و موقعیتی و زبانی و حتی نمایشی را باید در دیوان حافظ جستجو کرد. حساسیت حافظ به رفتار شخصیت‌های سیاسی و فرهنگی، او را مجذوب طنزهای موقعیتی کرده است. جاذبه‌های این علاقه باعث شده است که پاره‌ای از طنزهای ادبی نیز به‌دلیل کارکرد دوگانۀ ادبی – موقعیتی به‌وسیلۀ او به‌کار گرفته شوند. برخی از انواع طنزهای ادبی که گاه جنبه‌هایی از طنز موقعیتی نیز در آن‌ها وجود دارد عبارت‌اند از: تمثیل‌ها و تشبیهات، استعاره‌ها و نمادها، توصیف‌ها و صفت‌ها، اغراق و مبالغه و حتی پاره‌ای از ایهام ‌های تناسب.

literary and linguistic satires in hafez’s poems

a quantity of innovations in hafez's poems have apparently carried the same features that exist in the poems of a number of other poets.however, since hafez integrates such characteristics throughconcentration and decisiveness, strength and richness, and a brief andaccumulated volume, their manifestation and glory in his poems is arevelation of more brilliance. it is on this basis that it can be said thatthe most literary poetic verses and the most meaningful linguisticstatements, as well as the most artistic literary, situational, linguisticand even dramatic satires, should be found in hafez's poems. hafez'ssensitivity to the behavior of political and cultural figures has madehim fascinated by situational humor. the attraction of this interest hascaused some of the literary satires to be used by him due to the doubleliterary-situational function. some types of literary humor that are therepresentation of situational humor include: parables and similes,metaphors and symbols, descriptions and adjectives, exaggeration and hyperbole, and even a part of amphiboly and taxis.