بررسی نقش فرزند پروری در اخلاق ناصری با تکیه بر نظریه‌ دیانا بامریند

سبک فرزند پروری یکی از نظریه‎های مطرح در حوزۀ روان ‎شناسی است که در آن به بررسی جایگاه خانواده و تعامل آن با فرزندان می‎پردازد. براساس تقسیم‎ بندی که «دیانا بامریند» از انواع سبک فرزند پروری ارائه کرده، چهار نوع شیوۀ فرزند پروری اقتدارگرایانه، مسامحه‎ گرایانه، مستبدانه و آسان‎گیرانه را معرفی می‎کند و براین اساس به تحلیل نقش والدین در تربیت کودکان می‎پردازد. خواجه نصیرالدین ‎طوسی، حکیم، فیلسوف و متکلم بزرگ قرن هفتم هجری، در اثر ارزشمند خود، اخلاق ناصری که از مهم‎ترین رساله‎های حکمت عملی به‎شمار می‎رود، در سه باب اخلاق فردی، تدبیر منزل و سیاست مدن به تحلیل انسان، خانواده، تعلیم و تربیت و جامعه می‎پردازد. این پژوهش بر آن است تا به شیوۀ توصیفی‌‌تحلیلی به بررسی نمودهای تعلیم و تربیت و شیوه‎های فرزندپروری در اخلاق ناصری براساس نظریۀ دیانا بامریند بپردازد. یافته‎های پژوهش نشان می‎دهد، آنچه خواجه نصیرالدین طوسی در کتاب اخلاق ناصری از شیوه‎های تربیتی فرزندان و نقش والدین ارائه می‎دهد، براساس سبک فرزندپروری مستبدانه قابل بررسی است. از سویی دیگر، تحلیل مولفه‎های موجود در این اثر ما را به دستاوردهای درخوری در زمینۀ ویژگی‎های تربیتی و آموزشی در ادبیات کلاسیک، به ‎ویژه ادبیات تعلیمی می‎رساند.

investigating the role of parenting in naseri ethics based on diana baumrind’s theory

parenting style is one of the prominent theories in the field of psychology, which examines the position of the family and its interaction with children. based on diana baumrind’s classification of parenting styles, she introduces four types of authoritarians, permissive, authoritative, and neglectful parenting styles and analyzes the role of parents in raising children. khwaja nasir al-din tusi, a great philosopher and theologian of the seventh century ah, discusses ethics in his valuable work naseri ethics, which is one of the most important practical wisdom treatises, in three sections of individual ethics, household management, and civil politics, analyzing human beings, family, education, and society. this research aims to describe and analyze the educational aspects and parenting styles in naseri ethics based on diana baumrind’s theory. the findings of the study show that what khwaja nasir al-din tusi presents about parenting styles and the role of parents in raising children in naseri ethics can be examined based on the authoritarian parenting style. on the other hand, analyzing the components of this work leads us to valuable achievements in the field of educational and instructional features in classical literature, especially educational literature.