تحلیل توزیع فضای سبز شهری با تکنیک چند شاخصی (مطالعه موردی: کلانشهر اصفهان)

وجود فضای سبز شهری یکی از پیش نیازهای توسعه پایدار شهری است و نقشی کلیدی در بهبود کیفیت زندگی شهرنشینان ایفا می-کند. پژوهش از نظر هدف و ماهیت کاربردی کمی و از نوع تحلیلی مقایسه ای است و با استفاده از شاخص انتخاب ارجحیت و تکنیک مولتی مورا به تحلیل نماگرهای توزیع فضای سبز در کلانشهر اصفهان پرداخته شده است. داده های پژوهش از آمارنامه کلانشهر اصفهان درسال 1398 اقتباس شده است. نتایج شاخص انتخاب ارجحیت برای تحلیل نماگرهای فضای سبز در کلانشهر اصفهان نشان می دهد که بیشترین امتیاز به مناطق 4، 6، 10 و 8 تعلق داشته است. کمترین امتیاز شاخص انتخاب ارجحیت به مناطق 2 ،11 و 15 اختصاص داشته است. نتایج به کارگیری رویکردهای سه گانه تکنیک مولتی مورا برای تحلیل نماگرهای فضای سبز شهری نشان دهنده عدم تعادل ونابرابری در مناطق 15 گانه کلانشهر اصفهان است. بیشترین امتیاز رویکرد سیستم نسبت به منطقه 10 و کمترین امتیاز رویکرد سیستم نسبت به منطقه 11 اختصاص داشته است. بیشترین امتیاز رویکرد نقطه مرجع را منطقه 14 و کمترین امتیاز رویکرد نقطه مرجع را مناطق 11 و 3 به دست آوردند. در رویکرد ضربی کامل منطقه 8 کلانشهر اصفهان بیشترین امتیاز و مناطق 11، 1، 2 و 14 کمترین امتیاز را به خود اختصاص داده اند. میزان اختلاف امتیازات به دست آمده در شاخص انتخاب ارجحیت و رویکردهای سه گانه تکنیک مولتی مورانشان دهنده وجود نابرابری و نبود تعادل در زمینه نماگرهای فضای سبز شهری در مناطق پانزده گانه کلانشهر اصفهان بوده است.

analysis of urban green space distribution with multi-attribute technique (case study: isfahan metropolis)

existence of urban green space is one of the prerequisites for achieving sustainable urban development and plays a key role in improving the quality of life of urban dwellers. the research is practical and quantitative in terms of purpose and nature and is of analytical-comparative type and using preference selection index and multi-moora technique has been analyzed green space indicators in isfahan metropolis. the research data is adapted from the statistics of isfahan metropolis in 2019. the results of the preference selection index for the analysis of green space indicators in the metropolis of isfahan show that the highest score belonged to regions 4, 6, 10 and 8. the lowest scores of the preference selection index were assigned to regions 2, 11 and 15. the results of applying the three approaches of multi-moora technique for the analysis of urban green space indicators show imbalance and inequality in 15 regions of isfahan metropolis. the highest score of the ratio system approach was compared to region 10 and the lowest score of the ratio system approach was assigned to region 11. the highest score of the reference point approach belonged to region 14 and regions 11 and 3 obtained the lowest score of the reference point approach. in the complete multiplication approach, region 8 of isfahan metropolis has the highest score and regions 11, 1, 2 and 14 have the lowest score. the difference between the scores obtained in the preference selection index and the three approaches of multi moora technique indicates the existence of inequality in the field of urban green space indicators in the fifteen regions of isfahan metropolis.