ارزیابی سطح پایداری مناطق شهری اراک از منظر ساکنین

امروزه ارزیابی شاخص های توسعه پایدار شهری در ابعاد مختلف می تواند معیار مناسبی هم برای تعیین جایگاه مناطق به لحاظ توزیع فضایی مناسب امکانات و هم عاملی در جهت رفع مشکلات برای دستیابی به رفاه اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و محیط زیستی ساکنین شهری باشد. هدف پژوهش حاضر، تحلیل سطح پایداری مناطق مختلف شهر اراک به عنوان یکی از شهرهای آلوده ایران از منظر شهروندان با توجه به شاخص های اقتصادی، اجتماعی، کالبدی و محیط زیستی است.داده ها و اطلاعات مورد نیاز به دو روش اسنادی و پیمایشی جمعآوری شده است. جامعه آماری پژوهش را کلیه ساکنین شهر اراک بالای بیست سال سن و با سابقه سکونت بالای پنج سالتشکیل می دهند که مطابق با فرمول تعیین حجم نمونه، تعداد 384 نفر به روش نمونه گیری طبقه ای انتخاب شده اند. نتایج نشان داد؛ در شاخص پایداری محیط زیستی منطقه 3 با میانگین 4/48 دارای بیشترین و منطقه 2 با میانگین 1/95 دارای کمترین پایداری هستند. در شاخص پایداری کالبدی-زیرساختی منطقه 4 با میانگین 3/75 دارای بیشترین و منطقه 5 با میانگین 1/95 دارای کمترین پایداری میباشند. در شاخص پایداری اجتماعی- فرهنگی منطقه 5 با میانگین 3/87 دارای بیشترین و منطقه 1 با میانگین 2/20 دارای کمترین پایداری هستند. در شاخص پایداری اقتصادی منطقه 5 با میانگین 4/65 دارای بیشترین و منطقه 3 با میانگین 2/92 کمترین پایداری هستند. در بررسی رتبه بندی شاخص های پایداری، پایین ترین رتبه به پایداری کالبدی و بالاترین رتبه به پایداری اقتصادی اختصاص یافته است. در نهایت، با وجود مشکلات محیطی شهر صنعتی اراک، شهر از پایداری اقتصادی قابل قبولی برخوردار است.

evaluating the level of sustainability of arak urban areas from the perspective of citizens

today, the evaluation of sustainable urban development indicators in different dimensions can be a suitable criterion for determining the position of regions in terms of spatial distribution of facilities and a factor in solving problems to achieve the economic, social, cultural and environmental well-being of urban residents. with this approach, the aim of the current research is to analyze the level of sustainability of different areas of arak city as one of the polluted cities of iran from the perspective of the citizens. the data and information have been collected by two documentary and survey methods. the statistical population of the research consisted of all the residents of arak city who are over 20 years old and have a residence record of over five years, and 384 people were selected by stratified sampling method based on urban areas. the research results showed; in the environmental sustainability index, zone 3 with an average of 4.48 has the highest and zone 2 with an average of 1.95 has the lowest sustainability. in the physical-infrastructural sustainability index, zone 4 had the highest level with an average of 3.75 and zone 5 showed the lowest with an average of 1.95. regarding to the socio-cultural sustainability, zone 5 had the highest score with an average of 3.87 and zone 1 displayed the lowest level of sustainability with an average of 2.20. in the economic index, zone 5 indicated the highest with an average of 4.65 and while zone 3 placed in the lowest level with an average of 2.92. in the ranking of sustainability indicators, the lowest rank is assigned to physical sustainability and the highest rank is assigned to economic sustainability. finally, it can be concluded that despite the environmental problems of the industrial city of arak, the city has an acceptable economic sustainability.