نقش حکمروایی خوب در توسعه پایدار گردشگری (مطالعه موردی: شهرهای تبریز، بناب و کلیبر، استان آذربایجان شرقی)

بدون تردید، کیفیت عملکرد مدیریت شهری، نقش زیادی در توسعه پایدار گردشگری در فضاهای شهری دارد و بدون عملکرد شایسته نظام مدیریت شهری، توسعه گردشگری، روند ناپایداری را به دنبال خواهد داشت. کم توجهی به این مساله و رویکرد حکمروایی خوب، باعث توسعه ناپایدار گردشگری در شهرها و هدررفت منابع مالی و انسانی در شهرها شده است. هدف پژوهش حاضر، بررسی ارتباط بین کیفیت حکمروایی شهرها و پایداری توسعه گردشگری در شهرهای تبریز، بناب و کلیبر است. روش پژوهش مبتنی بر روش همبستگی و تحلیلی است. گردآوری دادهها به روش اسنادی و پیمایشی انجام شده و در تحلیل اطلاعات از روش های کمی (آزمون های توصیفی و استنباطی، شامل تحلیل واریانس چندمتغیره، آماره f ، lsd ، t تک نمونهای، و ضریب همبستگی اسپیرمن) استفاده شده است. جامعه آماری شامل شهروندان شهرهای مورد مطالعه بوده است. تعیین حجم نمونه به کمک فرمول کوکران و ضریب 09 ٪ اطمینان در هر یک از شهرهای تبریز، 113 و 160 نفر بوده است. پرسشگری به صورت آنلاین انجام شده و روش نمونه گیری نیز براساس ، بناب و کلیبر به ترتیب برابر با 110 روش تصادفی ساده بوده است. نتایج پژوهش نشان می دهد که بین کیفیت حکمروایی شهری و میزان پایداری توسعه گردشگری ارتباطمستقیمی وجود دارد و هر چقدر کیفیت حکمروایی شهرها بهتر باشد، توسعه گردشگری نیز پایدارتر خواهد بود. در این زمینه عوامل متعددی همچون اندازه شهر، میزان بومی یا مهاجر بودن شهروندان و روحیه مشارکت جویی مدیران نیز تاثیرگذار هستند.

the role of good governance in sustainable development of tourism (case study: cities of tabriz, bonab and kalibar)

undoubtedly, the quality of urban management function has a substantial role in sustainable development of tourism in urban spaces, and without appropriate function of the urban management system, tourism development will follow an unsustainable trend. unfortunately, not paying attention to this issue and not using the good governance approach, has caused unsustainable development of tourism in cities and the waste of financial and human resources in cities. the aim of this research is to investigate the relationship between the quality of governance and the sustainability of tourism development in the cities of tabriz, banab and kalibar. the research method is based on correlational and analytical method. data collection has been done by documentary and survey methods, and quantitative methods (descriptive and inferential tests, including multivariate analysis of variance, f statistic, lsd, single-sample t, and spearman's correlation coefficient) have been used in data analysis. the statistical population includes the citizens of the studied cities. determining the sample size with the help of cochran's formula and 95% confidence factor in each of the cities of tabriz, banab and kalibar was equal to 384, 382 and 369 people, respectively. questioning was done online, and the sampling method was based on a simple random method. the results of the research indicate that there is a direct relationship between quality of urban governance and sustainability of tourism development, and the higher realization of governance in cities will cause to more sustainable tourism development. in this context, several factors such as the size of the city, the degree of native or immigrant citizens, and the participation spirit of managers are also influential.