بررسی تاثیر فرضیه سیاسی بر سیاست‏ های تامین مالی شرکت‏های پذیرفته‏‏ شده در بورس اوراق بهادار تهران

در پژوهش حاضر، اثر فرضیه سیاسی بر سیاست‌های تامین مالی موردبررسی قرار گرفت. به‌منظور آزمون فرضیه‌های پژوهش، داده‌های مربوط به 123 شرکت پذیرفته‌شده در بورس اوراق بهادار تهران طی سال‌های 1390 الی 1398 موردبررسی قرار گرفت. متغیرهای ریسک، تراکم سرمایه‌گذاری، اندازه، نسبت تمرکز و تراکم کارکنان به‌عنوان متغیرهای معرف هزینه‌های سیاسی و متغیرهای نسبت جمع بدهی‌های جاری به جمع دارایی‌ها، نسبت جمع بدهی‌های غیرجاری به جمع دارایی‌ها و نسبت جمع حقوق صاحبان سهام به جمع دارایی‌ها به‌عنوان معیارهای سیاست‌های تامین مالی و متغیرهای نسبت دارایی‌های قابل وثیقه‌گذاری، فرصت‌های رشد و سودآوری به‌عنوان متغیرهای کنترلی در نظر گرفته شده است. یافته‌های پژوهش حاکی از آن است با افزایش هزینه‌های سیاسی، تمایل شرکت‌ها به تامین مالی از محل بدهی‌های کمتر شده و در مقابل، تامین مالی از محل حقوق صاحبان سهام را ترجیح می‌دهند. در واقع یافته‌های پژوهش نشان داد بین هزینه‌های سیاسی و تامین مالی از محل بدهی‌های جاری رابطه معنی‌داری وجود ندارد. همچنین، بین هزینه‌های سیاسی و تامین مالی از محل بدهی‌های بلندمدت رابطه منفی و معنادار و بین هزینه‌های سیاسی و تامین مالی از محل حقوق صاحبان سهام رابطه مستقیم و معنادار مشاهده گردید.

investigating the effect of political hypothesis on financing policies of companies admitted to tehran stock exchange

this study examines the association between political hypothesis (political costs) and corporate financing decisions in a sample of 123 listed firms in tehran stock exchange for the period 2011–2019. political costs are measured by observable variables such as the risk, capital intensity, size, concentrate rate and employee intensity. financing decisions are measured by total current liabilities to total assets, total non-current liabilities to total assets and total equity to total. in addition, tangibility, growth opportunities and profitability are entered to the model as control variables. based on the structural equation modeling approach, our results demonstrate that firms with a high level of political costs increase the equity more than firms with a low level of political costs.