شناسایی و ارزیابی عوامل کلیدی موثر بر میزان تاب آوری بافت فرسوده شهر بهبهان با رویکرد آینده پژوهی

طی سال های اخیر برنامه ها و اقدامات بعضاَ مناسب برای تقویت زیر ساخت ها، مقاوم سازی و نوسازی بافت های فرسود و آسیب پذیر شهری و اصلاح سیستم های مدیریت بحران عملیاتی شده است. ولی در عین حال در مدیریت شهری، رویکرد تاب آوری و حفظ تعادل در مواقع بحرانی طراحی نشده است و صرفا اکثر برنامه ها و اقدامات متمرکز بر ایمنی کالبدی شهر بوده و پرداختن به زیرساخت ها و ابعاد اجتماعی، اقتصادی و مدیریت بین نهادی که ابعاد تاب آوری شهری هستند، مغفول مانده است. هدف پژوهش حاضر شناسایی عوامل کلیدی موثر بر میزان تاب آوری بافت فرسوده شهر بهبهان می باشد. مطالعه حاضر به لحاظ هدف کاربردی و به لحاظ روش شناسی توصیفی - تحلیلی است. در این تحقیق برای جمع آوری داده ها از روش کتابخانه ای و اسنادی و تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار micmac استفاده می شود. در نهایت 17 متغیر موثر بر تاب آوری در ابعاد اجتماعی، اقتصادی، سازمانی- نهادی وکالبدی-محیطی مشخص و در فالب نرم افزار میگ مگ تحلیل و رتبه بندی می شوند. جامعه آماری تحقیق، 20 نفر از کارشناسان و متخصصان در زمینه های برنامه ریزی شهری، مدیریت بحران و آینده پژوهی می باشد. نتایج این پژوهش نشان می دهد که الگوی کلی پراکندگی پیشران‌های بافت فرسوده شهر بهبهان از نظر تحلیل اثرات متقابل، در مجموع بیانگر وضعیت یک سیستم محیطی ناپایدار است. بنابراین از میان 17 نیروی پیشران، 7 پیشران در تاثیرگذار بر وضعیت آینده تاب آوری بافت فرسوده شهر بهبهان اثر کلیدی دارد.

identifying and evaluating the key factors affecting the resilience of the worn-out fabric of behbahan city with a future research approach

in recent years, some suitable programs and measures have been implemented to strengthen the infrastructures, strengthen and modernize worn out and vulnerable urban tissues and reform crisis management systems. but at the same time, in urban management, the approach of resilience and maintaining balance in times of crisis has not been designed, and most of the programs and actions were focused on the physical safety of the city. and addressing the infrastructure and social, economic and inter-institutional management dimensions that are aspects of urban resilience have been neglected. therefore, the aim of the current research is to identify the key factors affecting the resilience of worn-out tissue in behbahan city. the current study is applied in terms of its purpose and descriptive-analytical in terms of methodology. in this research, library and documentary methods are used for data collection and micmac software is used for data analysis. finally, 17 variables affecting resilience in social, economic, organizational-institutional, and physical-environmental dimensions are identified and analyzed and ranked in migmeg software. the statistical population of the research is 20 experts and specialists in the fields of urban planning, crisis management, and future research, who were selected by targeted sampling. the statistical population of the research is 20 experts and specialists in the fields of urban planning, crisis management, and future research, who were selected by targeted sampling. therefore, among the 17 driving forces, 7 driving forces have a key effect on the future state of the resilience of the worn-out tissue of behbahan city. physical texture and structure, institutional performance, urban infrastructure, severity of damage, density, uses, and access are among the key drivers influencing the future resilience of the worn-out fabric of behbahan city.