تفاوت کاربست اسلام و کفر در دو دانش فقه و کلام

هر دانش، برای آسان‌سازی مفاهیم گسترده‌اش نیاز به اصطلاحاتی دارد. گاه، این اصطلاحات در دو دانش گوناگون به کار گرفته شده است. نمونه اصطلاح «اسلام» و «کفر» در دو دانش فقه و کلام است که هم آثاری فقهی دارند و هم کلامی. از آنجا که میان این دو علم، تفاوتی بنیادین هست پس نه شان فقیه است که معیار سعادت را گوید و نه متکلم توان سخن از احکام را دارد. با نگاهی به آثار ایشان و به روش توصیفی تحلیلی چنین می رسیم که فقها از «اسلام» به ابراز لسانیِ شهادتین بسنده کرده و بر آن احکامی چون طهارت، ازدواج، ارث، احترام خون و مال را بر آن بار کرده اند؛ در این علم، کافر، فردی است که از چنین اظهاری سر باز زند. با این حال، به یقین، مجرد چنین اقرار و یا استنکاف، سبب ساز خوش بختی یا شگون بختی نیست. جدای از حکم عقل، آیات و روایات هم چنین می گویند که کسی به رستگاری می رسد که بنابر تسلیم داشته به دستوراتی که برایش روشن گشته عمل کند. و تنها کسی تیره بخت است که بعد از معرفت و شناخت حقیقت آن را انکار کند. پس مقتضی تحلیل و جمع کردن میان ادله این است که امکان دارد فردی از دید فقها مسلمان باشد ولی متکلمان کافرش خوانند. در مقابل، شخصی کافرفقهی باشد در حالی که روحیه تسلیم داشته و مرتبه ای از اسلام را دارا باشد. پس اسلام و کفر در دو علم فقه و کلام مشترک لفظی است.

the difference between the application of islam and infidelity in the two sciences of jurisprudence and theology

every knowledge needs terminology to simplify its broad concepts. sometimes, theseterms are used in two different sciences. the example of the term islam andinfidelity is in the two sciences of jurisprudence and theology, which have bothjurisprudential and theological effects. since there is a fundamental difference betweenthese two sciences, it is not the honor of the jurist to say the criterion of happiness, noris the speaker able to speak of the rules. looking at his works and in a descriptiveanalyticalmethod, we conclude that the jurists of islam have contented themselveswith expressing the language of martyrdom and have imposed on it such rules as purity,marriage, inheritance, respect for blood and property; in this science, the infidel is theperson who refuses such a statement. certainly, the mere fact of such a confession ordenial is not a cause for happiness or fortune. apart from the rule of reason, verses, andhadiths also say that a person achieves salvation by obeying the commands that theyhave made clear to him. and only the unfortunate one who denies it after knowing thetruth. therefore, it is appropriate to analyze and gather the evidence that a person maybe a muslim from the point of view of the jurists, but the theologians call him an infidel.on the contrary, he should be a disbeliever in jurisprudence while he has a spirit ofsubmission and a degree of islam. therefore, islam and infidelity are common verbs inthe two sciences of jurisprudence and theology.