تحلیل رویکرد ارتباطات امام باقر (علیه‌السلام) با سران فرقه غلات (با الگوگیری از روش تحلیل گفتمان روایی پدام (pdam)

دوران امام باقر (علیه‌السلام) یکی از دوره‌های پرفرازونشیب اسلام است. در این روزگار جریان‌ها و فرقه‌های مختلفی در میان شیعه و اهل سنت شکل گرفت. این فرقه‌ها تلاش می‌کردند حقانیت خود را اثبات و جایگاه رقیب را تضعیف نمایند. مطالعه و تحلیل رویارویی امامان معصوم علیهم‌السلام – به‌ویژه در دوران صادقین علیهم‌السلام- با این فرقه‌ها از جایگاه مهمی برخوردار است. تحلیل رویکردشناسی امام باقر علیه‌السلام با فرقه‌های منحرف از ضروریات تاریخ اسلام به شمار می‌رود، زیرا گفتمان امام با مسئله امامت و حاکمیت مرتبط است. هدف این پژوهش، تحلیل مواجهه امام باقر علیه‌السلام، با یکی از مهم‌ترین فرقه‌های انحرافی شیعه یعنی، فرقه غلات، بر اساس رویکردی نوین است. در مقاله پیش رو به روش توصیفی – تحلیلی با استفاده از روش تحلیل گفتمان پدام و با بهره‌گیری از توانایی‌های این گفتمان در قالب متغیرها و مقوله‌های عملیاتی، نحوه برخورد امام باقر (علیه‌السلام) با غلات، بررسی و تحلیل شده است. در این تحلیل رویکردهای: جذبی، دفعی، تدافعی، استحفاظی و تهاجمی، بیشتر مشاهده می‌شود. دال‌های اصلی و فرعی در این گفتمان، نهی از غلو و تقصیر در مورد اهل‌بیت (علیه‌السلام)، نهی از زیاده‌روی در ولایت اهل‌بیت (علیهم‌السلام)، نفی علم غیب از خود، رد سخنان سران غالی، لعن و نفرین ابوالخطاب و برائت از او، بدتر دانستن غالیان از مجوس، کافر دانستن غالیان و بیرون کردن غالیان از نزد خود است؛ بنابراین نتایج پژوهش نشان می‌دهد، در رویکردهای امام علیه‌السلام، روش تحلیل گفتمان پدام، به‌وضوح قابل‌کشف است.

analysis of the communication approach of imam baqir (pbuh) with the leaders of the ghalat sect (based on the narrative discourse analysis method (pdam))

the era of imam baqir (pbuh) is one of the most ups and downs of islam. during this time, various currents and sects were formed among shiites and sunnis. these sects tried to prove their legitimacy and weaken the position of the rival. the study and analysis of the encounter between the infallible imams (pbuh) - especially during the era of sadiqin (pbuh) - has an important place. the analysis of imam baqir’s approach to deviant sects is considered essential in the history of islam, because the imam’s speech is related to the issue of imamate and authority. the purpose of this research is to analyze the confrontation of imam baqar al-islam with one of the most important deviant shia sects, namely, the ghalat sect, based on a new approach. in the following article, imam baqir’s (pbuh) way of dealing with grains has been investigated and analyzed using the descriptive-analytical method, the pedam discourse analysis method, and the capabilities of this discourse in the form of operational variables and categories. in this analysis, absorption, repulsion, defensive, protection, and offensive approaches are observed more. the main and secondary signs in this discourse are the prohibition of exaggeration and guilt about the ahl al-bayt (pbut), the prohibition of excesses in the province of the ahl al-bayt (pbut), the denial of the knowledge of the unseen, the rejection of the words of ghali leaders, the curse of abul khattab and his acquittal. to consider the ghalians worse than the magi is to call the ghalians unbelievers and to expel the ghalians from one’s presence; therefore, the results of the research show that in the approaches of the imam, peace be upon him, the pedam discourse analysis method can be clearly discovered