مدیریت توزیع درآمد با استفاده از توزیع لجستیک و فرمی-دیراک در ایران

تا کنون برای بخش کم‌درآمد و متوسط از توزیع‌هایی مانند: بوز - انیشتین، ماکسول بولتزمن، لگ نرمال، گاما و نمایی، و برای توزیع درآمد بخش ثروتمند جامعه از توزیع پارتو استفاده شده است. به دلیل پیچیدگی این مدل‌ها، تخمین شاخص‌های کلان اقتصادی دشوار است و نیز عدم یکنواختی برای همه بخش‌های درآمدی یکی دیگر از معایب این مدل‌ها است. در این پژوهش از توزیع تجمعی لجستیک و فرمی دیراک برای دودسته از مجموعه‌داده‌های روستایی و شهری در اقتصاد ایران بین سال‌های 89 تا 98 استفاده شده است. نتایج نشان می‌دهد مدل ارائه شده برای تمام سطح‌های درآمدی در مناطق روستایی و شهری در زمان‌های مختلف بسیار خوب عمل نموده است و تمام قسمت‌های توزیع درآمد را پوشش می‌دهد. تفسیر پارامترهای توزیع فرمی دیراک و همبستگی و ارتباط معنادار این پارامترها با شاخص‌های کلان اقتصادی، برتری توزیع فرمی دیراک در مقایسه با توزیع لجستیک را نشان می‌دهد.

income distribution management using logistics andfermi-dirac distribution in iran

distributions such as bose-einstein, maxwell boltzmann, lag normal, and exponential have been used to describe income of the low- and middle sections of society. the pareto distribution also have been used to describe the income of the wealthy section of society. due to the complexity of these models, it is difficult to estimate macroeconomic indicators. also, one of other disadvantage of these models is non-uniformity for all income levels. in this study, the cumulative logistic and fermi-dirac distribution were used for two categories of rural and urban data sets in the iranian economy between 2009 to 2019. the results show that the proposed model was perfectefor all income levels in rural and urban areas at different times very well and covers all parts of the income distribution. interpretation of dirac fermi distribution parameters and the correlation and significant relationship of these parameters with macroeconomic indicators show the superiority of dirac fermi distribution compared to logistics distribution.