تحلیلی بر میزان استفاده و تاثیر انواع آموزش ها در ارتقای دانش و مهارت کارکنان

آموزش، کارآمدترین ابزار و قویترین فرآیند موجود برای انتقال دانش و مهارت به نیروی انسانی و تقویت آنان برای انجام وظایف می باشد. با توجه به تغییر و تحولات روزمره و پیشرفت علوم وفنون، فناوری و نیز تعدد مشاغل و حرف و برای جلوگیری از اتلاف منابع، آموزش کارکنان از اهمیت ویژه ای برخوردار است و اجرای آن نیاز به برنامه ریزی و مطالعه دقیق بر اساس نیازهای آموزشی کارکنان دارد. در این مقاله با این پیش فرض که آموزش در ارتقای دانش و مهارت کارکنان مورد استفاده قرار می گیرد و تاثیر عمده ای دارد، میزان استفاده و تاثیر آموزش های مختلف مورد مطالعه قرار گرفته و بر اثر اولویت های بدست آمده الگوی مطلوب جهت ارتقای دانش و مهارت کارکنان عرضه شده است. جامعه آماری پژوهش کلیه کارکنان رسمی و پیمانی دانشگاه اصفهان با مدرک تحصیلی دیپلم، فوق دیپلم، لیسانس، اولویت های بدست آمده الگوی مطلوب جهت ارتقای دانش و مهارت کارکنان عرضه شده است. جامعه آماری پژوهش کلیه کارکنان رسمی و پیمانی دانشگاه اصفهان با مدرک تحصیلی دیپلم، فوق دیپم، لیسانس، و بالاتر را شامل شده است. نتایج تجزیه و تحلیل آماری اطلاعات بدست آمده از پرسشنامه های دریافتی نشان داده است که به نظر پاسخ گویان انواع آموزش ها در حد متوسط و کمتر از حد متوسط اجرا و مورد استفاده قرار گرفته است. همچنین انواع آموزش ها به استثنای آموزش مکاتبه ای، بیش از حد متوسط در ارتقای دانش و مهارت کارکنان تاثیر داشته که در نتیجه با وجود تاثیر آموزش ها در ارتقای دانش و مهارت کارکنان میزان استفاده از آموزش های مذکور کافی نبوده است. در مقایسه و رتبه بندی انواع آموزش ها، آنها با بیشترین و کمترین میزان استفاده و تاثیر از نظر کارکنان معین شده اند و همچنین میزان استفاده و تاثیر انواع آموزش ها از نظر عوامل دموگرافیک ذکر شده اند. در این تحقیق بر اساس مقایسه میانگین نمرات میزان آموزش های مذکور، اولویت های آموزشی برای کارکنان متناسب با مدرک تحصیلی دیپلم، فوق دیپلم، لیسانس و بالاتر پیشنهاد شده است.