تاثیر اقتصاد جهانی بر اقتصاد ایران تحلیل تابع بلند مدت عرضه و تقاضای کل صادرات غیر نفتی

جهانی شدن اقتصاد به عنوان یک تحول اساسی در اقتصاد کشورها تاثیر بسزایی داشته است . رشد تجارت جهانی به عنوان یک شاخص عمده بین سالهای 1950تا 1998 بیش از 85 برابر شده در حالیکه در همین مدت رشد تولید فقط 38 برابر گردیده است . موفقیت اوروگوئه و تاسیس سازمان تجارت جهانی بسیاری از کشورها را به تجدید نظر درباره سیاست های بازرگانی خود مجبور کرده است . درابتدای پیروی انقلاب اسلامی عده ی بر این باور بودند که استقلال اقتصادی را می توان از طریق محدود کردن واردات و سیاست جایگزینی واردات حاصل نمود . صادرات مازاد مصرف داخلی تلقی می گردید و از این رو محدودیت هایی برای صادرات وضع گردیده بود . با تحولات بعدی در زمینه اقتصاد از جمله کاهش قیمتهای نفت و سهمیه بندی نفت توسط اوپک اهمیت صادرات غیر نفتی برهمه ثابت گردید و سیاستهای توسعه صادرات در برنامه های اول و دوم توسعه اقتصادی - اجتماعی کشور دنبال گردید . در برنامه سوم توسعه تاکید بیشتری صورت گرفته و برنامه جهش صادرات را برای توسعه مد نظر دارد . این مقاله ضمن برآورد طرف عرضه و تقاضای کل صادرات غیر نفتی بر اساس مدل های اقتصاد سنجی سعی نموده است که با بررسی فرضیه های مختلف اثر سیاستهای محدودکننده در دو دوره مختلف از طرف کشورهای وارد کننده محصولات ایرانی را در صورت عدم عضویت ایران در سازمان تجارت جهانی مورد بررسی قرار دهد . این سیاستها بر اساس نتایجات بدست آمده در این مقاله می تواند مانع رشد صادرات و بویژه کاهش توسعه صادرات غیر نفتی ایران گردد. از طرفی دیگر با متنوع شدن صادرات در طی ده سال اخیر و صدور کالاهای صنعتی علاوه بر کالاهای نفتی ، کشش درآمدی تقاضای واردات از ایران از 57/1 به 1 کاهش یافته است که این امر نشان می دهد که کالاهای صنعتی ایران از طرف کشورهای وارد کننده دیگر کالای لوکس تلقی نمی شود .