بررسی نقش سرمایه انسانی در رشد اقتصاد

در این مقاله فرضیه رشد مبتنی بر سرمایه انسانی برای اقتصاد ایران طی دوره 1376-1340 با استفاده از الگوی رشد تعمیم یافته سولو مورد بررسی قرار می گیرد. در این راستا ابتدا نرخ ثبت نام مدارس متوسطه به عنوان شاخص سرمایه انسانی در نظر گرفته شده است که با فراگیر شدن آموزش متوسطه در ایران این شاخص معرف خوبی برای سرمایه انسانی نبوده است، لذا از متغیر نرخ ثبت نام دانشگاه ها به عنوان شاخص سرمایه انسانی استفاده شده است . از طرف دیگر، باتوجه به ویژگی ساختاری اقتصاد ایران و نقش قابل ملاحظه نفت در تعیین تولید ناخالص داخلی کشور، تولید ناخالص داخلی سرانه با وجود درآمدهای نفتی و بدون آن در نظر گرفته شده است. نتایج حاکی از تاثیر مثبت و معنی دار نرخ ثبت نام دانشگاه ها بر رشد اقتصادی می باشد، حال آنکه این امر در مورد نرخ ثبت نام مدارس به عنوان شاخص سرمایه صادق نمی باشد. برآوردهایی که در آنها تولید ناخالص داخلی بدون وجود درآمدهای نفتی در نظر گرفته شده، از ضریب تعیین و قدرت توضیحی بالاتری برخوردار می باشد.