آسیب‌شناسی حقوق شهروندی از منظر قانون تعیین تکلیف وضعیت ثبتی اراضی و ساختمان‌های فاقد سند رسمی

داشتن اداره خوب، قوانین شفاف و عادلانه، مدیران شایسته و متخصص، حق شهروندان است. بالغ بر یک دهه از عمر قانون تعیین تکلیف وضعیت ثبتی اراضی و ساختمان‌های فاقد سند رسمی مصوب 1390 سپری شده و این قانون دائمی به نظر می‌رسد. بااین حال، این پرسش مطرح است که آیا قانون مذکور به‌عنوان آخرین اراده قانون‌گذار ثبتی در طی این مدت نسبتاً طولانی، توفیقی در تامین مناسب نیازها و مطالبات شهروندان متقاضی ثبت ملک و منافع دولت داشته است؟. پژوهش حاضر با روش توصیفی-تحلیلی این فرضیه ‏را مطرح می‌سازد که در این باره، قانون‌گذار راه را به خطا رفته و از منظر حقوق شهروندی، قانون یادشده به‌درستی آسیب‌شناسی نشده است. لذا، بازکاوی در این قانون و ارائه یک الگوی بهتر، هدف اصلی این مقاله بوده و درنتیجه، قانون‌گذار ثبتی ناگزیر از تجدیدنظر در این قانون است.

citizenship rights: an analysis of the law on determining the legal status of land and unofficially registered buildings

having good governance, transparent and fair laws, and competent and knowledgeable administrators is the right of citizens. over a decade has passed since the enactment of the law on determining the legal status of land and unofficially registered buildings in 1390 (2011), and this law appears to be permanent. however, the question arises whether this law, as the latest legislative effort in the field of property registration during this relatively long period, has successfully met the needs and demands of citizens seeking property registration and government interests. this research, using a descriptive-analytical method, hypothesizes that in this regard, the legislator has made mistakes, and from the perspective of citizenship rights, the law in question has not been properly critiqued. therefore, the main objective of this article has been a reexamination of this law and the presentation of a better model, ultimately suggesting that the legislator should consider revising this law.