تاثیر شیوه‌ تحلیل زبانی در رفع دوگانه‌های قضاوت و وکالت

مراجعه‌ حداکثری به محافل درمانی و قضایی، مسئله‌ اول مردم ایران است. پروسه‌ دادرسی، درمانی و مشاوره‌ای با وجود شاخه‌های متعدد اجتماعی، حقوقی و با وجود قضات و وکلای متعدد، پاسخ‌گویی به مراجعین را کاری زمان‌بر ساخته است. اطاله‌ دادرسی، آفت بزرگ محاکم و مورد گلایه‌ متقاضیان عدالت است. با مقایسه‌ آمار تطبیقی کشورهای پیشرفته در فنون مشاوره، طب و حقوق به حجم کثیر مراجعه‌ ایرانیان به این مراکز مشخص خواهد شد. بر همین اساس، مراجعه‌ تخصصی به محافل و محاکم و تعیین وکیل حقوقی یا جزایی در تسهیل امور بسیار کارساز خواهد بود. بهره‌مندی از مشاور مناسب و یا وکیلی توانمند جهت حل این مسئله، امری ضروری است. فرهنگ جامعه، به‌خوبی بر حل این معضل اساسی برای پیشگیری از بروز مشکلات خود واقف است. نبود تجربه‌ لازم در مراجعه‌ روشمند به وکیل مناسب مواردی را سبب می‌شود که این رابطه را غیرعملیاتی می‌کند. در سال‌های اخیر با شناخت شیوه‌های تحلیل زبانی و گسترش آن در میان جامعه، نیاز سازمان‌های قضایی و آموزشی را برای رویکرد این نوع از گفتمان اجتناب‌ناپذیر می‏نماید. ازآنجاکه رعایت اخلاق حرفه‌ای، مخصوص مشاغل معینی نبوده و بر نیاز مراجعه‌ همگانی تاکید می‏نماید، برای نائل شدن جامعه به عدالت حداقلی رعایت وظایف مجریان و ناظران قانون با شیوه‌ مدیریتی جدید، مدنظر قانون‌گذار بوده است. وفاداری به سوگند از طرف پزشک، قاضی، وکیل و نماینده‌ مجلس، شاخصه‌ مناسبی برای تحقق مدیریت فرادستی بوده که نقش تعیین‌کننده را‌ در رسیدن به اهداف عالی داشته است. بررسی تحلیل زبانی از منظر حقوق، روانشناسی در تعیین مجرم و اثبات جرم توسط قاضی و تاکید وکیل بر روش اقناعی در رفع اتهام و رفع نگرانی روحی و روانی در بیمار، مطلوب مقاله‌ حاضر است. این نوشتار که به شیوه‌ کتابخانه‌ای تدوین شده، در بیان زبان‌شناسی علمی به دنبال آن است که آیا خلا موجود با اخلاق نظری برطرف می‏شود؟ بر این اساس، مراکز آموزشی و فرهنگی و محاکم دادگستری نیازمند سازوکاری متفاوت در تدوین آیین‌نامه‌ای نوین هستند. امید آن که با عمل به شیوه‌ فرازبانی، تغییر و تحولی فراوان در ارائه‌ شیوه‌ گفتمان به دست خواهد آمد.