مبانی فلسفی اندیشه سیاسی تکفیر

جریانات تکفیری همچون دیگر جریانات سیاسی تحت تاثیر  مبانی و مبادی فکری اولیه خود هستند و این مسئله به‌وضوح در کنشهای سیاسی آنها نمایان است. این در حالی است که پژوهشگران این حوزه معمولا در بررسی جریانات رادیکال کمتر به اینگونه مباحث توجه داشته و پژوهشهای خود را حول جامعه‌شناسی و مطالعات منطقه‌ای قرار می‌دهند. این تحقیق،  که به جریان تکفیر به‌صورت کلی (و نه یک جریان خاص) پرداخته به‌دنبال پاسخ به این سوال است که مهمترین مبانی فلسفی مشترک در این جریانات چیست و این مبانی به چه صورتی در کنش سیاسی آنها اثرگذار است. در پاسخ به این سوال، نگارنده با روشی توصیفی تحلیلی به تحلیل اسناد و کتابهای نظریه‌پردازان مهم این جریانات همچون ابن تیمیه می‌پردازد و درنهایت به این نتیجه می‌رسد که در مقام نظر، مذهبِ تکفیر با دیگر مذاهب اسلامی تفاوت جدی دارد و در عمل نیز روشها و راهبرد‌های آنها از سوی دیگر نحله‌های فقهی و کلامی طرد می‌شود؛ به‌عنوان مثال آنها در مبحث هستی‌شناسی تاکید زیادی بر رویکرد پوزیتویستی و تجربی می‌کنند. معرفت‌شناسی تکفیر نیز بشدت نقلی و ظاهرگرا است و در روش‌شناسی نظری بر توحید و در روش‌شناسی عملی نیز بر جهاد تاکید زیادی می‌کند.

philosophical foundations of takfiri political thought

like other political movements, takfiri activities are influenced by their original intellectual foundations, and this is clearly evident in takfiri political actions. however, researchers in this field usually do not pay enough attention to this issue in the study of radical movements; instead, they base their researches on sociological and regional studies. this study, dealing with takfiri movement in general (and not a specific one), is intended to find an find out the most important common philosophical principles of this movement and to discover how these principles affect their political action. in this respect, the author reviewed the documents and books of important theorists of this movement, such as those of ibn taymiyyah, through descriptive-analytical method. ultimately, the research came to the conclusion that the takfiri religion is seriously different from islamic theoretically. in practice, too, their methods and strategies are rejected by other jurisprudential and theological schools. for instance, other islamic branches seriously emphasize on the positivist and empirical approaches. the epistemology of takfir, however, involves highly narrative and superficial in its ontology. takfir emphasizes on monotheism in its theoretical methodology, and concentrates on jihad in practice.