راهبردهای جبران خسارت معنوی ناشی از ترور رسانه ای ( تحلیل فقهی و حقوقی در عصر هوش مصنوعی)

تحولات سریع علمی و فناوری در دنیای امروز، مفاهیم حقوقی و اجتماعی را به طور قابل توجهی تغییر داده است. یکی از پدیده‌های جدید که به وجود آمده، ترور رسانه‌ای نام دارد. این مفهوم به تخریب شخصیت حقیقی و حقوقی افراد از طریق رسانه‌ها و فضای مجازی اشاره دارد و به عنوان ابزاری غیرمستقیم عمل می‌کند. بر خلاف ترورهای سنتی که به صورت فیزیکی انجام می‌شوند، ترور رسانه‌ای نیازمند بازنگری در مفاهیم حقوقی و فقهی است. با توجه به ریشه‌های فقهی نظام حقوقی جمهوری اسلامی ایران، بررسی امکان جرم‌انگاری این نوع ترور از منظر فقهی اهمیت دارد.این پژوهش با روش توصیفی-تحلیلی و استفاده از منابع معتبر فقهی و قوانین موجود، به تحلیل امکان استنباط احکام فقهی مرتبط با ترور رسانه‌ای پرداخته است. هدف اصلی تحقیق، تبیین مبانی فقهی جرم‌انگاری این پدیده و تعیین چارچوب‌های قانونی آن در شرایط کنونی است. در ابتدا، تعریف دقیقی از ترور رسانه‌ای بر اساس اصول فقهی ارائه شده و سپس انطباق این پدیده با مفاهیم فقهی مانند بغی و افساد فی‌الارض بررسی می‌شود.نتایج نشان می‌دهد که برخی مفاهیم فقهی قابلیت تطبیق با ترور رسانه‌ای را دارند، اما این مفاهیم نمی‌توانند به طور کامل ابعاد پیچیده این پدیده را پوشش دهند. یافته‌ها تاکید می‌کند که نظام حقوقی فعلی نیازمند وضع قوانین خاص برای مقابله با ترور رسانه‌ای است. همچنین ظهور مسائلی مانند ترور شخصیت با استفاده از هوش مصنوعی ضرورت توجه ویژه قانون‌گذار به جرائم فضای سایبری را افزایش می‌دهد.

strategies to compensate for moral damage caused by media terror (jurisprudence and legal analysis in the era of artificial intelligence)

the rapid advancements in science and technology in today’s world have significantly altered many legal and social concepts. one of the emerging phenomena is &media terrorism,& which refers to the destruction of the real and legal personalities of individuals through media and cyberspace. this concept acts as an indirect tool for harm, differing from traditional terrorism that manifests through physical acts. media terrorism necessitates a reevaluation of legal and jurisprudential concepts. given the roots of the legal system in the islamic republic of iran in shiite jurisprudence, examining the possibility of criminalizing this type of terrorism from a jurisprudential perspective is essential.this research employs a descriptive-analytical method, utilizing credible jurisprudential sources and existing laws to analyze the potential for deriving jurisprudential rulings related to media terrorism. the primary objective of this study is to elucidate the jurisprudential foundations for criminalizing this phenomenon and to establish its legal frameworks in contemporary conditions. initially, a precise definition of media terrorism based on jurisprudential principles is provided, followed by an assessment of its alignment with existing jurisprudential concepts such as &baghy& (rebellion) and &ifsad fil-ard& (corruption on earth).the findings indicate that while some jurisprudential concepts can be aligned with media terrorism, they may not sufficiently cover the complex dimensions of this phenomenon. the results emphasize that the current legal system requires specific laws to address media terrorism effectively. additionally, the emergence of issues such as character assassination using artificial intelligence underscores the increasing necessity for lawmakers to pay special attention to cybercrimes and new technologies