بررسی نشانگرهای معرفت ‌شناسی در میزگردهای سیاسی - اجتماعی سیمای ایران از منظر گفتمان انتقادی

تحلیل فراگرفتمان با بهره‌گیری از نشانگرهای فراگفتمانی انجام‌ می‌شود. نشانگرهای فراگرفتمان، درواقع صورت‌ های زبانی هستند که از ابزارهای مهم بلاغی ایجاد و تضمین‌کننده تعامل در متون محسوب می‌شوند الگوهای مختلفی برای تحلیل فراگرفتمان ارائه‌شده ‌است. یکی از جامع‌ترین و مشهورترین این الگوها، الگوی هایلند  می‌باشد. برای نخستین بار، هایلند تمام جنبه‌های مربوط به تعامل میان نویسنده متن و خرد متن و همچنین نویسنده متن و خواننده متن را به یاری اصطلاح فراگرفتمان تعریف و طبقه‌بندی کرده و مدعی است محقق در چهارچوب مطالعه مبتنی بر فراگرفتمان می‌تواند از دایره متن و گفتمان فراتر برود و متن را به‌مثابه کنشی اجتماعی تحلیل کند. فراگرفتمان به‌مثابه مفهومی در تحلیل گفتمان کاربرد دارد و در تعامل بین نویسندگان و متنشان با بین نویسندگان و خوانندگان متن استفاده می‌شود درمجموع فراگرفتمان، به‌مثابه ابزاری مهم در تسهیل ارتباط، نویسنده را یاری می‌دهد تا بتواند با رانندگان ارتباط برقرار سازد و یافته‌های شخصی‌اش را بیان کند. این‌گونه که گزاره‌ها جملات یا عبارات ربط دهنده خود را در ایجاد یک حوزه گفتمان منسجم در عرصه ساختاردهی متون قرار می‌دهد. مقاله حاضر به بررسی نشانگرهای معرفت‌شناسی در میزگردهای سیاسی- اجتماعی در شبکه‌های سیمای جمهوری اسلامی ایران از منظر گفتمان انتقادی بر اساس دیدگاه هایلند (2005) و فرکلاف (2001) پرداخته است. در این پژوهش 20 برنامه گزینش‌شده میزگردهای سیاسی- اجتماعی شبکه‌های 1، 2، 3 و 4 انتخاب شده اند که به روش کیفی و کمی به‌صورت تمام شماری با استفاده از نمونه‌گیری هدفمند، موردبررسی و تحلیل قرارگرفته اند. متغیرهای موردبررسی در این پژوهش شامل، جنسیت کارشناسان، زنده و یا ضبط‌شده بودن برنامه‌ها، تعداد کارشناسان موجود در برنامه، دانشگاهی بودن و یا غیردانشگاهی بودن کارشناسان می‌باشند تا مشخص گردد نتایج نشان داد که توزیع عناصر معرفت‌شناسی، یقین نما، تردید نما و نگرش نما در برنامه‌های میزگردهای سیاسی- اجتماعی در صدا و سیمای جهوری اسلامی ایران بر اساس جنسیت کارشناسان، زنده‌بودن و یا ضبط‌ شده بودن برنامه، دانشگاهی بودن و یا غیردانشگاهی بودن کارشناسان و یا حضور یک یا چند کارشناس در برنامه متفاوت می‌باشد، همچنین ازنظر الگوهای تحلیل کلام، نوع کاربرد ابزارهای معرفت‌شناسی در گفتمان کارشناسان قابل توجیه می‌باشد.

investigation of epistemological indicators in socio-political roundtables of iran tv from the perspective of critical discourse

meta-discourse analysis is performed using meta-discourse markers. these markers are in fact linguistic forms that are considered as important rhetorical tools and ensure interaction in texts. different models for meta-discourse analysis are presented. one of the most common and popular of these patterns is the hyland pattern. for the first time, hyland has defined and categorized all aspects of the interaction between the author of the text and the text, as well as the author of the text and the reader of the text, using the meta-discourse markers, and argues that the researcher can go beyond text and discourse and analyze the text as a social action. meta-discourse is used as a concept in discourse analysis and is used in the interaction between authors and their text with writers and readers. overall, meta-discourse, as an important tool in facilitating communication, helps the writer to communicate with readers and express his personal findings in a way that propositions place their relevant sentences or phrases in creating a coherent discourse in the field of text structure. the present article examined the epistemological markers in socio-political roundtables on the islamic republic of iran tv channels from the perspective of critical discourse based on the views of hyland (2005) and fairclough (2001). in this study, 20 selected programs of socio-political roundtables of channels 1, 2, 3 and 4 have been selected and analyzed qualitatively and quantitatively for frequency statistics using purposive sampling. the variables studied in this study include gender of the experts, whether the programs were live or recorded, the number of experts in the program and whether they were academics or non-academics. the results showed that the distribution of epistemological, certainty, uncertainty and attitude markers in the socio-political roundtables in the islamic republic of iran radio and television organization was different based on the gender of the experts, being live or recorded, being academic or non-academic or the presence of one or more experts in the program. moreover, in terms of patterns of speech analysis, the type of application of epistemological tools in the discourse of experts can be justified.