بررسی الگوی گذران اوقات فراغت در دوران کرونا و پساکرونا (مطالعه موردی: شهر تبریز)

اهمیت مدیریت اوقات فراغت در تعادل بین شغل و زندگی روزمره انکارناپذیر است. این مقوله نه تنها بر هویت فردی و اجتماعی افراد تاثیر می‌گذارد، بلکه می‌تواند به عنوان یک پارامتر کلیدی در تضمین کیفیت زندگی شناخته شود. با همه‌گیری کووید-19، دغدغه‌های مربوط به مدیریت فراغت اهمیت بیشتری یافته و تبدیل به یک چالش بزرگ برای خانواده‌ها و برنامه‌ریزان شهری شده است. پژوهش حاضر با هدف دقیق‌تر شناسایی و ارزیابی الگوهای اوقات فراغت در طی و پس از دوران پاندمی در شهر تبریز انجام شده است. روش پژوهش براساس هدف کاربردی و براساس ماهیت توصیفی-تحلیلی است که با بهره‌گیری از ابزار وب‌پایه پرسشنامه، امکان مشارکت موثر جمعیت هدف را فراهم ساخته و داده‌های کلیدی را گردآوری کرده است. سپس به کمک نرم‌افزارهای آماری مانند spss، excel و تحلیل‌های داده‌ای با دقت بالا انجام پذیرفت. یافته‌های پژوهش نشان می‌دهند که در طول همه‌گیری، گرایش به انجام فعالیت‌های فراغتی داخل خانه کاهش یافته، و در عوض، استفاده از ابزارهای الکترونیکی و تمایل به انجام فعالیت‌های بدنی و فراغتی در فضاهای باز افزایش نموده است. همچنین، بررسی‌های جنسیتی نشان می‌دهند که زنان به نسبت مردان تمایل بیشتری به گذراندن اوقات فراغت خارج از منزل دارند، در حالی که سطح تحصیلات، تاثیر قابل توجهی بر الگوهای اوقات فراغت نشان نداده‌است. بنابراین، مفروضات مطرح‌شده نشانگر اهمیت بررسی عوامل ساختاری و فردی در تعیین چگونگی پرداختن به اوقات فراغتی و توسعه برنامه‌های اجتماعی، سیاسی و فرهنگی است که نحوه گذران این اوقات را به نفع بهبود سلامت جسمانی و روانی افراد شکل می‌دهند.

investigating the pattern of spending leisure time in the corona and post-corona era (case study: tabriz city)

background and aim: the importance of effectively managing free time to balance work and daily life cannot be overstated. effectively managing leisure time is not only crucial for maintaining personal and social identity but also plays a vital role in ensuring a high quality of life. in the wake of the covid-19 pandemic, managing leisure time has become even more critical, and it presents a major challenge for families and urban planners alike. with the pandemic’s widespread impact on daily life, including social distancing measures and lockdowns, leisure time patterns have undergone significant changes in recent times. to gain a more accurate understanding of leisure time patterns during and after the pandemic, a study was conducted in tabriz city. the study aimed to identify and evaluate the various leisure time activities that people engaged in during the pandemic period. the study also sought to determine the impact of covid-19 restrictions on people’s leisure time choices.methods: the research methodology was practical and descriptive-analytical, allowing for effective participation of the target population. key data was collected through a web-based questionnaire, and analyzed with high accuracy using statistical software such as spss and excel. findings and conclusion: the findings indicate that during the pandemic, there was a decrease in the tendency to engage in leisure activities indoors, and an increase in the use of electronic tools, and desire to participate in physical activities in open spaces. additionally, gender surveys revealed that women tend to spend more leisure time outside the home than men, and education level did not significantly impact leisure patterns. therefore, it is important to consider both structural and individual factors when determining how to manage leisure time and to develop social, political, and cultural programs that promote activities that benefit physical and mental health.