نقش فضای جمعی مکان‌محور در توسعۀ منظر روستایی (موردپژوهی: روستاهای شهرستان کوهدشت)

روستا به‌واسطۀ کنش‌های متقابل تاریخی، هویتی، معنایی نوع متفاوتی از حیات جمعی را تجربه می‌کند. این رابطۀ محلی و خویشاوندی، لزوم توجه به فضاهای جمعی در روستا را دو چندان می‌کند. ازآنجاکه فضای جمعی بستری ارزشمند برای تجربۀ مکان در روستاست بررسی این موضوع و تحلیل مصداق‌ها در برنامۀ توسعه اهمیت و ضرورت می‌یابد. هدف از این پژوهش بررسی نقش فضاهای جمعی مکان‌محور در طرح توسعۀ روستاهای شهرستان کوهدشت است و سوال اصلی این است که جایگاه فضای جمعی مکان‌محور در برنامه توسعۀ روستایی چیست؟ این پژوهش به روش توصیفی تحلیلی با ماهیت کیفی و بر پایۀ مطالعات کتابخانه‌ای و بخش قابل‌توجهی براساس مطالعات و مشاهدات میدانی به انجام رسیده است. طرح هادی، نسخه‌ایی کوچک از طرح جامع شهری است که با نادیده‌گرفتن مفهوم فضای جمعی و تقلیل آن در برنامه‌ریزی به ویژگی‌های کالبدی و کارکردی باعث شده تا بُعد مکان و معنا در این فضاها تضعیف شود. براساس یافته‌ها، فضای جمعی روستا بر مبنای معنا شکل می‌گیرد و بعد در مسیر عملکرد و کالبد پیش می‌رود؛ جریانی خلاف آنچه در شهر انتظار می‌رود. علاوه‌بر نادیده‌گرفتن شاخصه‌های منحصربه‌فرد روستا، حذف الگوهای بومی، نادیده‌گرفتن مشارکت مردمی از مشکلات دیگری است که انتظار می‌رود در طرح‌های آتی توسعه دیده شود. ضمن اینکه بازآفرینی فضاهای جمعی روستایی، ملزم به شناخت و در نظرگرفتن شاخصه‌های مکان‌محور است.

the role of place-based social space in the development of rural landscape(case study: villages of kuhdasht county)

the village experiences a different type of social life due to historical, identity and meaning interactions. this local relationship doubles the need to pay attention to social spaces in the villages. since the social space is a valuable platform for experiencing the place in the village, it becomes important and necessary to investigate this issue and analyze examples in the rural development plan. the purpose of this research is  investigation the role of place-baced social spaces in the development plan of the villages of kuhdasht. and the main question is; what is the role of place-based socail space in rural development plan? this research has been done by descriptive analytical  and qualitative method and based on library studies and a significant part based on field studies and observations. hadi’s plan is a small version of the city’s comprehensive plan, which by ignoring the concept of social space and reducing it to physical and functional features in planning, has weakened the dimension of place and meaning in these spaces. according to the findings, the social space of the village is formed on the basis of meaning, and then it goes in the direction of function and fabric,  contrary to what is expected in the city. in addition, ignoring the unique features of the village, removing local patterns, ignoring people’s participation are other problems that are expected to be seen in future development plans. in addition, re-creation of rural social spaces is required to recognize and consider place-based characteristics.