نقش کاربرد حروف و خوشنویسی در هنر عمومی (مقایسۀ سه نمونه هنر عمومی حروف محور ایرانی با سه نمونه غیر ایرانی در دهۀ اخیر)

این پژوهش در نظر دارد تاثیر خط و خوشنویسی در برقراری ارتباط میان مخاطب و اثر را در بستر هنر عمومی بررسی کند. ایجاد ارتباط میان اثر هنری و مخاطب، از مهمترین مباحث هنر پست‌مدرن است که در هنرهای عمومی بیش از دیگر هنرها دست‌یافتنی است. بر این اساس نوع ارتباط حاصل از کاربرد حروف در هنر عمومی متفاوت است.زیرا حروف به عنوان عنصری بصری، نقش فرهنگی در تاریخ دارند. جهت مقایسه‌ تاثیرکاربرد حروف و خط در هنر عمومی، سه نمونه اثر ایرانی و سه نمونه اثر خارجی حروف‌محور مقایسه شده است. این پژوهش روش توصیفی را در زیرمجموعه‌ نوع پژوهش‌های کیفی مدنظر قرار داده است.اهمیت پژوهش تبیین اهمیت فرهنگی و هویت حروف و خط در هنرهای جدید و پست‌مدرن ایران و نیز اهمیت آن در برقراری ارتباط با مخاطب در هنرهای عمومی (public art) است.در این پژوهش به دنبال پاسخ‌گویی به این سوال هستیم که کاربرد خط و خوشنویسی در آثار هنر عمومی، از طریق تقویت چه شاخصه‌هایی می‌تواند به ارتباط موثر اثر و مخاطب منجر شود؟جهت پاسخگویی به این سوال، این فرضیه مطرح می‌شود که کاربرد خط و حروف در هنرهای عمومی، علاوه بر کارکرد ارتباطی آن در انتقال مفهوم، چنانچه متناسب با پیشینه‌ هویتی مخاطبان خود به کار رود، می‌تواند به برقراری ارتباط بهتر اثر و مخاطب منجر شود.در نمونه‌های بررسی شده دو اثر از «آل سید» و «پرویز تناولی» به عنوان آثار موفق در حوزه‌ هنر عمومی تشخیص داده شدند. میزان درهم‌تنیدگی این آثار با بستر شهر و ارتباط حروف با بستر فرهنگی مخاطب از عوامل تاثیرگذار در موفقیت آثار حروف‌محور عمومی تشخیص داده شد.براساس یافته‌های پژوهش خصوصیات هنر عمومی در ارتباط با مخاطب که به نسبت سایر هنرهای پست‌مدرن می‌تواند ارتباط بیشتری با مخاطب برقرار کند، عبارتند از: نمایش در فضای عمومی، در دسترس‌بودن مخاطب عام، تحت تاثیر قراردادن توده‌ مردم، دعوت به مشارکت مخاطب، ایجاد حس شعف و شادمانی، زیباسازی فضای شهری، انتقال بهتر پیام و پایداری اطلاعات. علاوه بر موارد ذکر شده، در هنرهای عمومی که از خط و خوشنویسی به عنوان عامل بصری اصلی اثر بهره می‌برند، چنانچه تناسب زبان و خط با فرهنگ و هویت مخاطبین در نظر گرفته شود، مهمترین وجه هنر عمومی در ارتباط با مخاطب در این‌گونه آثار تحقق خواهد یافت و می‌توان نسبت به برقراری تعامل موثرتر مخاطب و اثر اطمینان بیشتری یافت.

the role of letters and calligraphy in public art (comparison of three examples of iranian public letter-based art with three non-iranian examples over the decade)

this study aims at analyzing the effect of calligraphy on providing a relationship between the audience and the work in the public art context. the relationship between artistic work and audience is one of the most underlying issues in postmodern art, which can be achieved in public art more than in other types of art. accordingly, the type of relationship caused by using letters varies in public art. this is because the letters play a cultural role as a visual element in history. to compare the effect of using letters and calligraphy in public art, three iranian and three foreign letter-based works were compared. the study employs the descriptive method as a subset of qualitative studies. this study aims at explaining the cultural significance and nature of letters and calligraphy in the new and postmodern arts of iran, and its importance in communicating with the audiences in public arts.which indicators can result in an effective audience-work relationship by using letters and calligraphy in public artworks? using letters and calligraphy in public arts can result in a better audience-art interaction in addition to its communicative function in the field of transferring the concept if it is used based on the identity background of audiences. in the studied examples, two works of al seyed and parviz tanavoli have been recognized as successful works in the field of public art. the entanglement of these works with the urban context, and the relationship of letters with a cultural context of the audience are the most effective factors in the success of letter-based works. according to obtained results, the following characteristics can be counted for public art, which can communicate with audiences compared to other types of postmodern arts: public display, public audience availability, influencing the masses, inviting the audience to participate, creating a sense of joy and happiness, beautifying the urban space, better conveying the message, and stability of information. also, if the proportion of language and calligraphy with the culture and identity of audiences is considered in public art that used letters and calligraphy as a visual factor, the most underlying aspect of communicating audiences in these works can be realized. hence, one can make sure of effective audience-art interaction.