معانی و ابعاد طبیعت در شعر، نقاشی و گردشگردی ادبی مکتب رمانتیسیسم

این پژوهش چیستی معانی و ابعاد طبیعت را در شعر، نقاشی و گردشگری ادبی رمانتیسیسم بررسی می‌کند. درواقع چیستی طبیعت و جلوۀ آن‌ را در آثار شاعرانی همچون لرد بایرون و امرسون و نقاشانی چون تامس کول مطالعه می‌کند. سپس مولفه‌‌های گردشگری ادبی رمانتیسیسم را وا می‌کاود تا به این مسئله پاسخ دهد که نگرش رمانتیسیسم به طبیعت چه نکات مثبتی برای گردشگری دارد. هدف این پژوهش واکاوی مخرج‌ مشترک مکتب رمانتیسیسم در نگرش به طبیعت است. مطالعۀ داده‌ها به‌روش توصیفی -تحلیلی انجام شده و جمع‌آوری داده‌ها و تصاویر براساس مطالعات کتابخانه‌ای و اسنادی صورت گرفته است. ابعاد و معانی طبیعت در اشعار و نقاشی‌های منتخب رمانتیک عبارتند از طبیعت بکر، طبیعت وحشی و رام نشده، طبیعت عظیم و شگفت، ماوراءالطبیعه، درون و نفس انسان، طبیعت ساخت انسان، منظرۀ احساسی و بدیع، مناظر والا؛ زیبا و بهشت‌گونه، همراه با کنجکاوی‌هایی در غارها، جنگل‌ها، آب‌های خروشان، آبشارها و مناظر کوهستانی. نتایج مثبت نگرش مکتب رمانتیسیسم به طبیعت برای گردشگری ناظر به دو سطح عمومی و فردی است. در سطح عمومی دولت‌ها و طرف‌های ذی‌نفع سرمایه‌های ملی براساس مکان‌ها، مناطق و مناظر طبیعت ملحوظ در آثار ادبی و هنری برنامه‌ریزی و آماده‌سازی می‌کند. در سطح فردی، راهی زیباشناختی وجود دارد که گردشگری به‌عنوان شکل پذیرفته‌شدۀ اجتماعی براساس مناطق و مناطق ملحوظ در آثار، به‌عنوان جستجو در مسیر احساس، آگاهی و تفکر درنظر گرفته ‌می‌شود. در نتیجۀ توجه؛ تلقی و نگرش رمانتیک‌ها به طبیعت باعث عمق‌بخشی و تنوع‌دهی به نگرش به طبیعت در صنعت گردشگری می‌شود.