نقش اقتصاد تجربه در شکل‌ گیری رفتار گردشگری سالمند (نمونه موردی: شهر مشهد)

امروزه به ‌دلیل بالارفتن امید به زندگی و افزایش طول عمر افراد در جوامع مختلف نسبت به گذشته، افراد بیشتری در جهان، سالمندی را تجربه کرده و اوقات فراغت نقش پررنگی در زندگی سالمندان ایفا می‌کند. ازاین‌رو، رشد صنعت گردشگری و سفر بسیار حائز اهمیت است. شهر مشهد، به‌عنوان قطب مذهبی ایران، شهری سیاحتی و زیارتی محسوب می‌شود. این پژوهش، رابطۀ معنادار بین مولفه‌های اقتصاد تجربه با نوع تصویر ذهنی از مقصد و رفتار گردشگری در سالمند را تحلیل و بررسی می‌کند. براساس جامعۀ آماری این پژوهش که گردشگران سالمندی که به شهر مشهد مراجعه کرده‌اند را شامل می‌شود، با درنظر گرفتن پاندمی کرونا، تعداد 384 عدد پرسشنامه توزیع و نتایج آن مطالعه شد و پایایی و روایی پرسش‌نامه‌ها سنجیده و مورد تایید قرار گرفت. پرسشنامه‌ها با استفاده از نرم‌افزار smartpls تحلیل و درجهت تعیین ارتباط میان متغیرها در این مدل‌سازی بررسی شدند. نتایج نشان داد که در زیر شاخه‌های اقتصاد تجربه، عوامل زیباشناختی و آموزشی به‌ترتیب با ضریب 80/ 4 به‌عنوان مهم‌ترین عامل و ضریب 59/ 3 به‌ عنوان کم‌ اهمیت‌ترین عامل بوده و در رفتارگردشگری، مولفه‌های عاطفی با ضریب 32/ 4 به‌عنوان موثرترین مولفه بوده و مولفۀ شناختی با ضریب 85/ 3 تاثیرپذیری کمتری داشته‌است.یافته‌های پژوهش نشان می‌دهد که رابطۀ مثبت و معنی‌داری بین رفتار گردشگری و مولفه‌های اقتصاد تجربه (بعد عاطفی، بعد شناختی و وفاداری و خاطرات و تفسیر ذهنی) وجود دارد و این رابطه به لحاظ آماری نیز تائید شده است. زیرا سطح معنی‌داری به ‌دست ‌آمده در کلیۀ شاخص‌ها کمتر از 05/ 0 است.