توسعۀ اگریتوریسم در شهر تالابی بندر خمیر با تحلیل راهبردی soar

استان هرمزگان یکی از سه استان جنوبی کشور و در مجاورت خلیج فارس است و اهمیت ژئواکونومیک و ژئواستراتژیک برای کشور ایران دارد. شهر تالابی بندر خمیر، یکی از شهرهای این استان است که سه عنوان ملی و بین‏المللی حفاظتی را به‌دلیل واقع‌شدن در تالاب بزرگ خورخوران به خود اختصاص داده. این شهر همچنین به‌دلیل فعالیت‏های گسترده در آموزش جامعۀ محلی برای حفاظت از میراث طبیعی به‌عنوان شهر یادگیرندۀ یونسکو به ثبت رسیده است. از آنجا که سیاست‌گذاری کلان کشور، توسعۀ سواحل جنوبی و سوق‌دادن جمعیت، صنعت و کشاورزی به سمت این سواحل است، ضروری است راهبردهایی در پارادایم بهره‏مندی خردمندانه برای پیشرفت این نواحی حفاظت‌شده، تدوین شود. مطالعات نشان‏می‏دهد ایدۀ نوین گردشگری کشاورزی، بهترین نوع گردشگری برای حفاظت از محیط زیست است، بنابراین پژوهش حاضر به دنبال پاسخ به این پرسش است که راهبردهای توسعۀ بندر خمیر با محوریت اگریتوریسم چیست. هدف از این پژوهش تحلیل راهبردی برای توسعۀ اگریتوریسم در بندر خمیر با توجه به ظرفیت‏های فعلی و انتظارات آینده از این شهر تالابی است. این مطالعه، پژوهشی کیفی و با پارادایم طبیعت‏گرایانه و از نوع مطالعات قوم‏نگاری است. تحلیل داده‏ها با روش راهبردی soar انجام می‏شود که ابزاری موثر و تعاملی برای تفکر و برنامه‏ریزی استراتژیک است و با شناسایی قوت‏ها، فرصت‏ها، آرزوها و نتایج، سیاست‌گذاران را برای نگاشت برنامه‏های عملیاتی راهنمایی می‏‌کند. نتایج نشان می‌دهد عجایب و جاذبه‏های منحصربه‌فرد بندر خمیر که در راستای فعالیت‏های شناخته‌شدۀ گردشگری کشاورزی هستند نقاط قوت این شهر تالابی به شمار می‏آیند. توجه‏های ملی و بین‏المللی به این شهر گرچه شاید در بدو امر به‌دلیل تاکیدات حفاظتی نوعی تهدید به نظر برسد ولی با مطالعۀ بیشتر و شناخت فهرست فعالیت‏‏هایی که در زون‏‏های مختلف قابل انجام است، نوعی فرصت هوشمند برای توسعۀ پایدار این بندر تلقی می‏گردد. استراتژی تهاجمی قابل تجویز برای این شهر تالابی که از ضرب قوت‏ها در فرصت‏ها حاصل می‏شود عبارتست از «توسعۀ اگریتوریسم دریایی» و «توسعۀ ورزش‏های آبی آرام». این راهبرد برند «شهر یادگیرنده» را در سطح ملی و بین‏المللی برای این شهر ارتقا می‏دهد زیرا «اگریتوریسم دریایی» یادگیری گردشگران را هم علاوه بر یادگیری ساکنین و جامعۀ محلی در پی دارد. این آرمان با دو شاخص قابل سنجش (نتایج) یعنی جذب گردشگران تا حد ظرفیت برد و میزان رویدادهای اگریتوریسم دریایی بین‏المللی، مورد ارزیابی خواهد بود

development of agritourism in the wetland city of bandar khamir using strategic analysis of soar

hormozgan province is one of the three southern provinces of iran located near the persian gulf. this province has significant geo-economic and geostrategic importance for the country. bandar khamir, a city located in this province, has been designated with three national and international conservation titles due to its location in the large khour khouran lagoon. the city has also been registered as a unesco learning city for its extensive efforts in educating the local community on preserving natural heritage. as the country’s macro-policy focuses on developing the southern coasts and promoting population growth, industry, and agriculture towards these coasts, it is essential to develop strategies within a paradigm of intelligent utilization to improve these protected areas. studies show that agritourism is the best form of tourism for environmental conservation. therefore, this research seeks to answer this question what are the agritourism-centered development strategies for bandar khamir. the purpose of this study is strategic analysis of the development of agritourism in bandar khamir, taking into account the current capacities and future expectations of this wetland city. this study is qualitative with a nature-oriented paradigm and belongs to the field of ethnography. the data analysis is carried out using the strategic soar method, which is an effective and interactive tool for strategic thinking and planning. by identifying strengths, opportunities, aspirations, and results, this method guides policymakers in mapping out operational plans. the unique wonders and attractions of bandar khamir, which are aligned with recognized activities of agritourism, are considered the strengths of this wetland city. while national and international attention may initially seem like a threat due to conservation concerns, through further study and understanding of the list of possible activities that can be carried out in various zones, it is a smart opportunity for the sustainable development of this port. the recommended aggressive strategy for this wetland city, which results from the integration of strengths and opportunities, is the development of “marine agritourism” and “aquatic sports”. this strategy enhances the “learning city” brand for this city at national and international levels because “marine agritourism” seeks to promote learning among not only residents and the local community but also tourists. this ideal will be evaluated based on two measurable indicators (results), meaning the carrying capacity of attracting tourists and the number of international agritourism events.