improving the health-related quality of life in adolescents with internet gaming disorder

Objective: the present study aimed to examine whether the treatment of internet gaming disorder (igd) in adolescents via attentional bias modification (abm) improves their health-related quality of life.method: 34 adolescents with igd who were 12-17 years old were randomly assigned to experimental (n = 16) and control (n = 18) groups. the experimental group received abm, while no interventions were delivered to the control group. attentional bias, igd severity, and health-related quality of life were assessed using modified stroop task, internet gaming disorder-20 (igd-20), and kidscreen-52 questionnaires, respectively. data from pre-test, post-test, and two months follow-up measurements were analyzed using two-way mixed measures anova and fisher’s least significant difference (lsd) via spss software. results: abm successfully reduced attentional bias and igd severity and improved health-related quality of life in adolescents of the experimental group (p < 0.05). these significant changes were observed at post-test and two months follow-up. meanwhile, no significant change occurred in the control group (p > 0.05). conclusion: it could be concluded that abm not only reduces the severity of igd in adolescents, but also improves their health-related quality of life, although further research is required for the understanding of its mechanisms of effects.

ارتقاء کیفیت زندگی مربوط به سلامت در نوجوانان مبتلا به اختلال بازی اینترنتی

هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسی امکان ارتقاء کیفیت زندگی مربوط به سلامت نوجوانان مبتلا به اختلال بازی اینترنتی (igd)، از طریق درمان این اختلال به وسیله‌ی اصلاح سوگیری توجه (abm) انجام شد.روش: 34 نوجوان مبتلا به igd که 12-17 سال سن داشتند به صورت تصادفی در گروه آزمایش (16 = n) و کنترل (18 = n) گماشته شدند. گروه آزمایش abm را دریافت کرد، در حالی که هیچ مداخله‌ای به گروه کنترل ارائه نشد. سوگیری توجه، شدت igd و کیفیت زندگی مربوط به سلامت به ترتیب با استفاده از آزمون استروپ تغییریافته و پرسشنامه‌های اختلال بازی اینترنتی-20 (igd-20) و kidscreen-52 سنجیده شدند. داده‌های اندازه‌گیری‌های پیش‌آزمون، پس‌آزمون و پیگیری 2 ماهه با استفاده از آزمون تحلیل واریانس دوطرفه با اندازه‌گیری‌های مکرر و آزمون حداقل اختلاف معنادار فیشر (lsd)، از طریق نرم‌افزار spss تحلیل شدند.نتایج: abm به صورت موفقیت‌آمیز سوگیری توجه و شدت igd را در گروه آزمایش کاهش و کیفیت زندگی مربوط به سلامت را در آن‌ها ارتقاء داد (0/05 > p). این تغییرات معنادار در پس‌آزمون و پیگیری 2 ماهه مشاهده شدند. در عین حال، هیچ تغییر معناداری در گروه کنترل رخ نداد (0/05 < p).نتیجه‌گیری: می‌توان نتیجه گرفت که abm نه تنها شدت igd را در نوجوانان کاهش داده، بلکه کیفیت زندگی مربوط به سلامت آن‌ها را نیز ارتقاء می‌دهد، هرچند پژوهش‌های بیشتر برای فهم مکانیزم‌های اثرات آن ضروری است.