effects of acceptance and commitment therapy on goal orientation and feeling of inferiority in individuals with physical-motor disabilities

Objective: this study aimed to investigate the effect of acceptance and commitment therapy (act) on goal orientation and feeling of inferiority in individuals with physical-motor disabilities.methods: this study utilized a quasi-experimental method. the statistical population consisted of all students with physical-motor disabilities in kalaleh county (n = 517). among them, 30 students were selected as a sample using a convenience sampling method. after explaining the purpose of the research and signing the consent form, they were divided into two groups of 15: the experimental and control groups. the experimental group participated in eight act training sessions (one 60-minute session per week), while the control group just answered pretest and posttest questionnaires. for this purpose, elliot and mcgregor’s achievement goal orientations scale (2001) and eysenck’s feelings of inferiority questionnaire (1976) were used.results: the findings indicated the effect of act-based training on mastery-approach goal orientation and feeling of inferiority in students with physical-motor disabilities and its effect was reported 0.50. examining the means showed that the mastery-approach goal orientation increased, and the feeling of inferiority decreased after act.conclusions: overall, the findings of this study showed that acceptance and commitment based therapy is it is effective in targeting the goal and feeling inferior in students with physical and motor disabilities.

اثر بخشی درمان اکت بر جهت گیری هدف و احساس کهتری معلولین جسمی و حرکتی

هدف پژوهش اثر بخشی درمان اکت بر جهت گیری هدف و احساس کهتری معلولین جسمی و حرکتی است.روش تحقیق نیمه آزمایشی و جامعه آماری تحقیق شامل کلیه دانش آموزان معلول جسمی و حرکتی شهرستان کلاله به تعداد (517 نفر) بود که تعداد 30 نفر دانش آموز به صورت نمونه گیری در دسترس و پس از توضیحات در مورد هدف پژوهش و امضاء رضایت نامه در دو گروه 15 نفره آزمایش و گواه تقسیم شدند و گروه آزمایشی در جلسات آموزش درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد شرکت در 8 جلسه درمانی (هر هفته یک جلسه 60 دقیقه ای) شرکت نمودند و گروه کنترل تنها به پیش‌آزمون و پس‌آزمون پاسخ دادند. پرسشنامه های جهت گیری هدف الیوت ومک گریگور (2001) و احساس کهتری آیزنک (1976) بود. یافته ها نشان داد که آموزش مبتنی بر درمان پذیرش و تعهد بر جهت گیری هدف تبحری رویکردی و احساس کهتری دانش آموزان معلول جسمی و حرکتی تاثیر دارد. با ملاحظه میانگین ها در می یابیم جهت گیری هدف تبحری رویکردی پس از درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد افزایش و احساس کهتری پس از درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد کاهش یافته است.