the effectiveness of mindfulness-based stress reduction training on adherence to medication and proper food consumption in patients with diabetes type 2

Objective: diabetes is one of the most important metabolic diseases worldwide and has a worrying prevalence. the aim of the present study was to evaluate the effectiveness of mindfulness-based stress reduction (mbsr) on adherence to medication and appropriate food consumption in patients with diabetes type 2.method: the research design was quasi-experimental with pre-test-post-test and control groups. the statistical population of this study consisted of all patients with diabetes admitted to the diabetes and metabolic diseases clinic in tehran. the sample size was 30 who were divided into two experimental (n=15) and control groups (n=15). kelly hayes (1994) and the food frequency questionnaire (ffq) were provided to both groups as research instruments. the control group stayed on the waiting list and the mindfulness intervention training was performed for the experimental group in eight 90-minutes sessions. the research data were analyzed using descriptive statistics and repeated measures analysis of variance. results: the results showed that mindfulness-based stress reduction training has significantly increased adherence to treatment and proper food consumption in patients with diabetes type 2 (p<0.05), and this increase has remained constant over time.conclusion: in order to adhere to the treatment and proper nutrition of patients with type 2 diabetes, stress-based mindfulness training can be used.

اثر بخشی اموزش ذهن آگاهی بر کاهش استرس بر تبعیت از درمان و مصرف مواد غذایی مناسب بیماران دیابت نوع 2

هدف از پژوهش حاضر بررسی اثربخشی کاهش استرس مبتنی بر ذهن آگاهی (mbsr ) بر تبعیت از درمان و مصرف مواد غذایی مناسب در بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 بود. طرح پژوهش از نوع نیمه آزمایشی، با طرح پیش آزمون، پس آزمون با گروه کنترل و دوره پیگیری 3 ماهه بود. جامعه آماری این تحقیق را کلیه افراد مبتلا به دیابت نوع 2 بستری در کلینیک دیابت و بیماریهای متابولیک تهران تشکیل می دهد که تعداد آنها برابر با 73 نفر بود. برای انجام دادن یک پژوهش آزمایشی با دو گروه (آزمایشی و گواه) با انتخاب 15 آزمودنی برای هر گروه می توان به توان آزمون برابر 88/0 دست یافت. حجم نمونه به صورت نمونه گیری در دسترس، در دو گروه آزمایش (15نفر) و گروه کنترل (15 نفر) قرار گرفتند. معیارهای ورود و خروج عبارتند از ابتلا به دیابت نوع 2 با تایید پزشک، گذشتن حداقل یکسال از بیماری، و غیبت بیش از 2 جلسه در جلسات درمانی. بر روی هر دو گروه پرسشنامه پیروی کلی (gas )، و پرسشنامه بسامد خوراک (ffq) اجرا گردید. گروه کنترل در انتظار ماند و مداخله ذهن آگاهی برای گره آزمایش در 8 جلسه 90 دقیقه ای انجام شد. داده های پژوهش با استفاده از روش های آمار توصیفی آزمون آماری تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر تحلیل گردید. نتایج بیانگر این بود که آموزش ذهن آگاهی مبتنی بر کاهش استرس، تبعیت از درمان و مصرف مواد غذایی مناسب بیماران دیابت نوع 2 بهطور معناداری افزایش داده است (05/0p) و این افزایش به مرور زمان ثابت مانده است.